آبیاری قطره ای، روشی موثر برای بهبود شاخص های کمی و کیفی برگ سبز چای در شرایط تنش آبی

هدف از این مطالعه بررسی تاثیر سطوح مختلف تیمار آبیاری قطره ای بر عملکرد، اجزای عملکرد و کیفیت برگ سبز چای طی دوره خشکی بود. این پژوهش برای نخستین بار طی سال های ۱۳۹۶ و ۱۳۹۷ در باغ چایی در منطقه بازکیاگوراب لاهیجان در استان گیلان اجرا شد. آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار به اجرا درآمد. تیمار آبیاری شامل پنج سطح صفر، ۲۵، ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰% نیاز آبیاری در نظر گرفته شد. برنامه ی آبیاری قطره ای در دوره ی تنش آبی به صورت هفته ای دو بار بر اساس پایش رطوبت خاک در عمق توسعه ی ریشه ها انجام گرفت. آبیاری کامل به میزان ۲۲۲۵ و m۳/ha ۱۶۱۰ در دو سال آزمایش باعث شد تا تولید شاخساره قابل برداشت در فصل تابستان به ترتیب ۱۶۲ و ۱۵۳% نسبت به سطح بدون آبیاری افزایش داشته باشد. افزایش تنش آبی در سطوح آبیاری ناقص منجر به افزایش ماده جامد (خشبی شدن) شاخساره های چای شد. برعکس، با افزایش میزان آب آبیاری در سامانه آبیاری قطره ای، وزن تر شاخساره ها افزایش پیدا کرد. میانگین دوسالانه بیش­ترین میزان عملکرد برگ سبز چای معادل kg/ha ۹۱۲۵ با تامین ۱۰۰% نیاز آبیاری و کم­ترین میزان عملکرد معادل kg/ha ۳۴۶۸ از سطح بدون آبیاری به دست آمد. همچنین بهبود خصوصیات کیفی چای مانند پلی فنل کل، کافئین، خاکستر کل و درصد نیتروژن شاخساره با انجام آبیاری کامل در سامانه ی قطره ای مشاهده شد.

Keywords:

آبیاری موضعی , خشکی , رطوبت خاک , عملکرد چای , کیفیت چای