طراحی و اثربخشی بسته آموزشی مبتنی بر فعالیت افزایش یافته شناختی، هیجانی و عصبی_عضلانی در افسردگی سالمندان مبتلا به اختلال شناختی خفیف آسایشگاه سالمندان و معلولین کهریزک تهران

مقدمه: در این پژوهش به بررسی اثربخشی بسته آموزشی مبتنی بر فعالیت افزایش یافته شناختی، هیجانی و عصبی_عضلانی در افسردگی سالمندان مبتلا به اختلال شناختی خفیف پرداخته شد. روش کار: این مطالعه با طرح پیش ­آزمون، پس­ آزمون و گروه کنترل اجرا شد. ۳۰ سالمند مبتلا به اختلال شناختی خفیف ساکن آسایشگاه سالمندان کهریزک با داشتن ملاک­ های ورود به مطالعه با روش نمونه­ گیری تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جای داده شدند. شرکتکنندگان پرسشنامه معاینه مختصر وضعیت روانی، افسردگی، انزوای اجتماعی را تکمیل کردند. برنامه بازتوانی در ۱۸ جلسه یک ساعته، طی هشت هفته و دو تا سه بار در هفته اجرا شد. دادهها با مدل تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. یافتهها: یافتهها حاکی از آن بود که گروه آزمایش پس از دریافت مداخله بازتوانی شناختی، در مﻘایسه با گروه کنترل، بر اساس نمرات معاینه وضعیت روانی (۰۱/۰ P£،۳۰/۲۴=F)، به طور معنادار عملکرد شناختی مطلوب­تر؛ نمرات افسردگی (۰۱/۰ P£،۶۷/۱۷=F)، میزان افسردگی کمتر؛ بر اساس نمرات انزوای اجتماعی (۰۱/۰ P£،۵۸/۲۸=F)، انزوای اجتماعی کمتر داشتند. نتیجهگیری: نتایج مطالعه نشان داد که بسته آموزشی طراحی شده در بهبود عملکرد شناختی، کاهش افسردگی و انزوای اجتماعی سالمندان مبتلا به اختلال شناختی خفیف موثر است. همچنین مربع ایتای جزئی (اندازه اثر) برای تاثیر متغیر مستقل در متغیر وابسته برابر ۵۲۴/۰ است که نشان می­ دهد ۵۲ درصد تغییرات در متغیر وابسته توسط متغیر مستقل تبیین می­ شود. یعنی آموزش مبتنی بر فعالیت افزایش یافته شناختی، هیجانی و عصبی عضلانی توانسته است ۵۲ درصد در عملکرد روزانه سالمندان تاثیرگذار باشد. بنابراین؛ بسته آموزشی طراحی شده احتمالا می­تواند به صورت نرم ­افزاری که اثر ترکیبی متغیرهای این پژوهش را در بر می­گیرد، طراحی گردد و افراد بیشتری تحت درمان با این بسته قرار گیرند.

Keywords:

Educational package , Depression , Mild cognitive impairment , بسته آموزشی , افسردگی , سالمندان , اختلال شناختی خفیف