بی نظمی زمانی در منظومه خسرو و شیرین نظامی
Publish place: Ancient Persian literature، Vol: 6، Issue: 2
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 166
This Paper With 22 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CLASS-6-2_001
تاریخ نمایه سازی: 9 بهمن 1400
Abstract:
منظومه خسرو و شیرین نظامی، پس از مخزنالاسرار سروده شده و در واقع دومین منظومه نظامی است. این منظومه، یکی از منظومههای فاخر ادب فارسی است که بعد از نظامی، شاعران زیادی به نظیرهگویی و استقبال آن روی آوردند. بررسی عنصر زمان روایی در این اثر و نشان دادن چگونگی بهره نظامی از آن در خلق داستان، میتواند روشنگر مباحث زیادی باشد و تفاوت او را در چگونگی روایت داستان با شاعران پس از او روشن و مبرهن سازد. در این پژوهش، به بررسی یکی از شاخصههای زمان روایی، یعنی زمانپریشی در خسرو و شیرین نظامی پرداخته شده است. بر اساس دادههای این پژوهش، آشکار میشود که نظامی، با انواع زمانپریشی (گذشتهنگر و آیندهنگر) نظام خطی روایت را شکسته و هر تمهید زمانی برای او در حکم مقدمهای است برای کشدارتر کردن روایت. بسامد گذشتهنگرهای مکرر بسیار زیاد است و همین یکی از دلایل اطناب این منظومه است و اغراضی مانند: تاکید بر کنش انجام پذیرفته، تعلیل وقایع داستان، هنرنمایی نظامی در بیان چندباره موضوع و... را در بر میگیرند. بسامد زیاد گذشتهنگرها نسبت به آیندهنگرها نیز تعلیق خواننده در داستان را رقم میزنند.
Keywords:
Authors
تقی پورنامداریان
استاد گروه زبان و ادبیات فارسی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی،
هیوا حسن پور
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :