بررسی و پیش بینی درصد اشباع خاک (S.P) خاک فضای سبز شهری با استفاده از تکنیک زمین آمار (مطالعه موردی: منطقه سه شهرداری شیراز)

زمینه و هدف: تحقیق حاضر با هدف بررسی درصد اشباع خاک (S.P) در حوزه مدیریت فضای سبز شهری و تهیه نقشه های پهنه بندی درصد اشباع خاک با استفاده از تکنیک های زمین آمار در GIS صورت گرفت. مواد و روشها: در این مطالعه محدوده های فضای سبز منطقه سه شهرداری شیراز بعنوان منطقه مورد مطالعه انتخاب گردید. تعداد ۳۰ نمونه از عمق ۰ تا ۳۰ سانتیمتری خاک محدوده های فضای سبز منطقه مورد مطالعه جمع آوری شدند. انتخاب نقاط نمونه برداری بر اساس تراکم و پراکنش محدوده های فضای سبز برای انجام نمونه برداری صورت گرفت، سپس نمونه ها برای آنالیز خاک به آزمایشگاه انتقال یافت و درصد اشباع خاک خاک اندازه گیری شد. UTM مکانی نمونه ها به همراه نتایج آنالیز آزمایش خاک، بصورت لایه اطلاعات مکانی تهیه شد. برای ارزیابی پراکنش مکانی خصوصیات خاک، از روش درونیابی کریجینگ استفاده شد. نتایج: در سطح فضای سبز منطقه مورد مطالعه سه طبقه %SP خاک وجود دارد. بخشی از فضای سبز که از نظر %SP در طبقه ۴۰ تا ۴۵ درصد قرار گرفته اند حدود ۳۸ درصد سطح فضای سبز (۶/۳۴ هکتار) منطقه مورد مطالعه است. طبقه ۴۵ تا ۵۰ درصد، حدود ۵۸ درصد سطح فضای سبز (۷/۵۳ هکتار) منطقه مورد مطالعه را در بر گرفته است. طبقه ۵۰ تا ۶۰ درصد، شامل حدود ۴ درصد سطح فضای سبز (۳.۵ هکتار) منطقه مورد مطالعه را شامل می شود که کمترین درصد اشباع در این طبقه قرار دارد. روند تغییرات از غرب به شرق منطقه %SP خاک افزایش می یابد و در راستای شمال به جنوب نیز افزایش میزان %SP را داریم. نتیجه گیری: تغییرات درصد اشباع خاک محدوده های فضای سبز شهری نیازمند توجه به مطالعات خاک و مبنا توسعه و نگهداری فضای سبز شهری است که با استفاده از تفکیک زمین آمار در سیستم اطلاعات جغرافیایی می تواند به پهنه بندی تغییرات پارامترهای خاک در عرصه های فضای سبز شهری پی برد.

Keywords:

فضای سبزپایدارشهری , درصد اشباع خاک , تغییرات مکانی , منطقه سه شهرداری شیراز , محیط زیست شهری