نقش سرمایه انسانی در صنعتی شدن اقتصاد ایران؛ کاربرد های منطق فازی و GMM در سری های زمانی

از جمله عوامل موثر بر صنعتی شدن اقتصاد، سرمایه انسانی است. در بسیاری از پژوهشهای پیشین، تحصیل به عنوان شاخص سنتی سرمایه انسانی استفاده شده است، اما سرمایه انسانی علاوه بر جنبه آموزش تحت تاثیر جنبه­های دیگر مانند؛ مهارت و سلامت نیز قرار دارد. با عنایت به اینکه صنعتی شدن فرایندی پویاست، پژوهش حاضر با استفاده از روش گشتاورهای تعمیمیافته در بستر سریهای زمانی و با بکارگیری شاخصهای سنتی و جامع سرمایه انسانی، اثر سرمایه انسانی بر صنعتی شدن در اقتصاد ایران را طی دوره زمانی ۱۳۶۰- ۱۳۹۸ مورد ارزیابی قرار داده است. در این راستا، با استفاده از منطق فازی شاخص جامع سرمایه انسانی با در نظر گرفتن سه جنبه آموزش، مهارت و سلامت برآورد شده است که نتایج آن، رشد چشمگیر سرمایه انسانی ایران طی سالهای مورد مطالعه را نشان میدهد. نتایج تخمین مدل با استفاده از شاخص سنتی متوسط سالهای تحصیل، عدم معنیداری و ناسازگاری ضرایب را نشان داد و نتایج برآورد با بهرهگیری از شاخص جامع سرمایه انسانی نشان داد که ارتقاء سطح سرمایه انسانی موجب افزایش سهم ارزش افزوده بخش صنعت از تولید ناخالص داخلی کشور شده است. همچنین اثر متغیرهای صنعتی شدن دوره قبل، مشارکت نیروی کار، موجودی سرمایه و پیشرفت فنی مثبت و معنی­داری ارزیابی گردیده است.

Keywords:

سرمایه انسانی , صنعتی شدن , GMM در سری های زمانی , منطق فازی