نقش میانجی زایندگی در محیط کار در رابطه ویژگی های زمینه ای با عملکرد شغلی و رفتار شهروندی سازمانی

نتایج پژوهش های مختلف نشان داده است کارکنان زاینده، شور و سرزندگی، انگیزه و سلامت روان بیشتر، و ترک شغل و علائم بیماری های جسمی کمتری دارند. زایندگی در کار نه تنها عملکرد بهتر به همراه دارد، بلکه افراد را به فرای وظیفه خود و کمک به دیگران هدایت می کند. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی زایندگی در محیط کار در رابطه ویژگی های زمینه ای با عملکرد شغلی و رفتار شهروندی سازمانی است. روش پژوهش حاضر به لحاظ هدف، کاربردی، و به لحاظ نحوه جمع آوری داده ها توصیفی - همبستگی است. جامعه آماری شامل همه کارکنان یک شرکت صنعتی است که در سال ۱۳۹۵ در این شرکت کار می کردند. نمونه ای به حجم ۲۱۱ نفر از آنان به روش تصادفی ساده انتخاب شد. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه پرسشنامه های جو اعتماد و احترام، مقیاس خود تعیینی توانمندسازی روان شناختی، بازخورد عملکرد، زایندگی در کار، عملکرد شغلی و رفتار شهروندی سازمانی به کار گرفته شد. ارزیابی الگوی پیشنهادی از طریق مدل سازی معادلات ساختاری با نرم افزارAmos انجام گرفت. روابط واسطه ای در الگوی پیشنهادی با روش بوت استراپ آزموده شد. یافته ها نشان داد الگوی پیشنهادی، برازش خوبی با داده ها دارد. همچنین، نتایج پژوهش نشان داد، خودتعیینی به طور مستقیم و با میانجی گری زایندگی در کار بر عملکرد شغلی و رفتار شهروندی سازمانی اثر می گذارند

نقش میانجی زایندگی در محیط کار در رابطه ویژگی های زمینه ای با عملکرد شغلی و رفتار شهروندی سازمانی Keywords:

رفتار شهروندی سازمانی , زایندگی در کار , عملکرد شغلی , ویژگی های زمینه ای