اثر و ماندگاری تمرینات هاپینگ برروی نقص الگوی حرکتی و کنترل قامت ورزشکاران دارای بی ثباتی مزمن مچ پا

مقدمه :اسپرین مچ پا یکی از آسیب ها در ورزشکاران ورزش های مختلف است و بی ثباتی عملکردی مچ شرایطی است که در ۴۰ % ازاین افراد مشاهده می شود.آسیب دیدگی های مچ پا را بر عملکرد ورزشی تاثیر می گذارد و باعث دوری ورزشکار از میادین ورزشیمی شود تعادل به عنوان یک عامل مهم در بسیاری از مهارت های ورزشی، مانند ژیمناستیک، بسکتبال و فوتبال، شناخته می شود،که ضعف آن با تعدادی از آ سیبها، مانند ناپایداری یا درد مچ پا و زانو، ا ستئوآرتریت زانو و ا سپرین های حاد مچ پا در ارتباط ا ستدر تحقیقات گزارش شده است که ترکیب هاپینگ در برنامه تمرینات پلایومتریک باعث افزایش قدرت، هماهنگی، تعادل ودستیابی به بالاترین عملکردها می گردد. با این وجود هنوز این مو ضوع که با توجه به اینکه هاپینگ جزء مهارت های حرکتی پایهو بنیادی است نادیده گرفتن صدمات مچ و بازتوانی ناکافی ونادرست آن باعث بروز مجدد آسیب می گردد ، هدف از اجرای اینتحقیق بررسی تاثیر یک دوره تمرینات هاپینگ بر کاهش بی ثباتی مفصل مچ پای ورزشکاران آسیب دیده می باشدروش کار: جامعه آماری تحقیق شامل ورزشکاران پسر خراسان رضوی که در تیم والیبال، بسکتبال و هندبال عضویت داشتند میباشند. نمونه آماری این تحقیق را ۳۰ نفر ورزشکار جوان پسر دارای بی ثباتی عملکردی مچ پا بود و به تعداد مساوی ۱۵ نفر در ۲گروه تقسیم شدند که گروه اول تمرینات هاپینگ را به مدت ۶ هفته و ۳ جل سه در هفته انجام دادند و گروه دوم نیز به عنوان گروهکنترل در این تحقیق شرکت کردند. جهت بررسی تفاوت ها بین گروهی از روش های آماری تی مستقل و تی زوجی برای معنادرایاثر تمرین وبرای برر سی ماندگاری تمرین از تحلیل واریانس با اندازه های تکراری در سطح معنا داری α≤۰.۰۵ بکار گرفته شد وبرای بررسی نرمال بودن توزیع متغیرها با آزمون شاپیرو ویلک استفاده شد.نتایج: نشان داد که در گروه تجربی میانگین الگوی حرکتی ورزشکاران پسر جوان دارای بی ثباتی مزمن مچ پا از مرحله پیش آزمونتا مرحله پس آزمون و ماندگاری بهبود معنی داری داشته است همچنین نتایج نشان داد که بین دو گروه تجربی و کنترل، قبل وبعد از یک دوره رهاسازی در نقص الگوی حرکتی تفاوت معناداری وجود نداردنتایج نشان داد که در گروه تجربی میانگین انحرافپا سچر به صورت کلی انحراف پا سچر در جهت قدامی __ خلفی و انحراف پا سچر در جهت جانبی- داخلی از مرحله پیش آزمون تامرحله پس آزمون و ماندگاری کاهش معنی داری داشته است.نتیجه گیری: پژوهش حاضر نشان داد که تمرینات هاپینگ بر کنترل قامت و نقص الگو های حرکتی افراد با بی ثباتی مزمن مچ پااثر بخشی معنی داری دا شته و همچنین بعد از یک دوره رها سازی ماندگاری معنی داری را ن شان داد به نظر می ر سد که نتایجچنین تحقیقاتی می تواند متخصصان را در تجویز تو صیه های نوین تمرینی به ورز شکاران در جهت پیشگیری وجلوگیری از تکرارآسیب، یاری نماید.

Keywords:

هاپینگ , بی ثباتی مچ پا , تعادل , عملکرد