بررسی اثر الکترولیت ، جریان و زمان پوشش دهی پوشش نانوکامپوزیتی Al۲O۳ در فرایند PEO بر روی آلومینیوم ۷۰۷۵ و بررسی خوردگی آن

در این تحقیق ، پوشش نانوکامپوزیت Al۲O۳ با استفاده از فرآیند اکسیداسیون پلاسمای الکترولیتی (PEO) در الکترولیت های فسفات و سیلیکات و مخلوط آنها بر روی دهی آلومینیوم س ری ۷۰۷۵ تشکیل شد . پس از انتخاب الکترولیت بهینه ، پارامتر های جریان و زمان فرایند بر ساختار سطح و رفتار خوردگی پوشش های تشکیل شده بررسی شد . ساختار سطح پوشش ها به وسیله میکروسکوپ الکترونی روبشی و پراشسنج اشعه ایکس و رفتار خوردگی پوشش ها توسط روش طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی در محلول ۳/۵% سدیم کلرید در دمای محیط بررسی گردید. بررسی فازی پوشش ها نشان داد که پوشش ها از فازهای آلفا و بتا آلومینیوم اکسید تشکیل شدهاند . سطح نمونه های پوشش داده شده همگی دارای ساختار متخلخل اسفنجی هستند؛ ولی قطر حفرات ایجاد شده بر روی سطح آنها به دلیل تغییر پارامتر جریان و زمان متفاوت است. بررسی رفتار خوردگی مشخص کرد که با افزایش جریان و زمان پوشش دهی تا مقدار مشخصی با داشتن مناسب ترین مورفولوژی ، سبب افزایش مقاومت به خوردگی شد . در نهایت پوشش ای که در الکترولیت فسفات ، جریان ۱/۵ آمپر و زمان ۱۵ دقیقه تشکیل شد. به عنوان پوشش بهینه از نظر رفتار خوردگی و بهترین مورفولوژی انتخاب شد .

Keywords:

آلیاژ آلومینیوم ۷۰۷۵ , اکسیداسیون پلاسما الکترولیتی , رفتار خوردگی