معنا و مولفه های امیدواری در متون اسلامی و روان شناسی مثبت گرا

ضرورت امر امید، وضع نامطلوب امید در نظام های تربیتی جاری و نگاه به قرآن و روایات در قالب دستور العملی تربیتی، نگارنده را برآن داشت تا وجوه تشابه و تفاوت امید در تعلیم و تربیت از دیدگاه قرآن و روایات با روان شناسی مثبت گرا را در این مقاله بررسی نماید. مفهوم امید در قرآن در واژگان رجاء، طمع، منی و امل و تعابیر گوناگون مانند احسان، انفاق، جهاد و ... قابل پیگیری است. بنابراین؛ به طور کلی می توان امید را به امید مطلوب که مربوط به اموری است که در جهت رضای الهی و هماهنگ با واقعیت وجودی انسان است و امید نامطلوب که مربوط به اموری است که رضای الهی در آن لحاظ نمی گردد و حاصل وسوسه نفس و القائات شیطان است، بیان کرد. تعریف امید و مولفه های آن شامل هدف، مسیر و عامل و نظریه امید از مفهوم امید در روان شناسی مثبت گرا به شمار می روند. در نهایت با تلفیق این دو دیدگاه به وجوه تشابه و تفاوت امید در تعلیم و تربیت از دیدگاه قرآن و روایات با روان شناسی مثبت اشاره شده است. کلید واژه ها: امید، قرآن ، روایات، روان شناسی مثبت گرا، تعلیم و تربیت اسلامی

Keywords:

کلید واژه ها: امید , قرآن , روایات , روان شناسی مثبت گرا , تعلیم و تربیت اسلامی