استخراج و شناسایی ترکیبات فرار دو گونه مریم گلی بومی ایران (Salvia limbata وSalvia multicaulis ) با استفاده از روش میکرواستخراج با فاز جامد

Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 195

This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JHSUM-29-3_017

تاریخ نمایه سازی: 16 بهمن 1400

Abstract:

تعداد ۵۸ گونه از جنس مریم گلی به صورت گیاه علفی یکساله و چندساله در نقاط مختلف ایران وجود دارد که ۱۷ گونه آن انحصاری ایران و دارای خواص دارویی متعدد مانند آنتی بیوتیک، آرام بخش، ضد نفخ، ضد اسپاسم است و به طور معمول در درمان بیماری های تنفسی مانند عفونت، سرفه، سرماخوردگی و گلو درد و صنایع آرایشی-بهداشتی کاربرد دارد. بخش های هوایی دو گونه مریم گلی لبه دار (Salvia limbata) و ارغوانی (Salvia multicaulis) کشت شده در مرحله گلدهی در خرداد ۱۳۹۱ برداشت شدند. ترکیبات فرار این گیاهان با روش میکرواستخراج با فاز جامد برای اولین مرتبه در ایران استخراج شد و ترکیبات اسانس های استخراج شده آن توسط دستگاه های کروماتوگرافی گازی و کروماتوگرافی گازی متصل به طیف سنج جرمی تعیین شدند. تعداد ۶۶ ترکیب فرار در گیاه مریم گلی لبه دار شناسایی شد. سابینن (۱۶/۱۹ درصد)، بتا-پینن (۱۹ درصد)، آلفا-پینن (۳۰/۱۶درصد)، آلفا-ترپینولن (۴۱/۱۴ درصد)، ۱،۸-سینئول (۸۶/۱۰ درصد) و لیمونن (۷۳/۳ درصد) بالاترین مقدار ترکیبات فرار این گیاه را تشکیل دادند. ۵۸ ترکیب فرار در گیاه مریم گلی ارغوانی شناسایی شد. بیشترین میزان ترکیبات فرار گیاه مریم گلی ارغوانی به ترتیب کامفن (۸۵/۲۸ درصد)، آلفا-پینن (۳۳/۱۲ درصد)، کامفور (۷۳/۱۰ درصد)، لیمونن (۰۱/۹ درصد)، ۱،۸-سینئول (۴۷/۵ درصد)، بتا-پینن (۵۸/۴ درصد) و بورنیل استات (۷۵/۳ درصد) بود. بخش اصلی ترکیبات فرار گیاهان مریم گلی لبه دار و ارغوانی از نوع مونوترپن ها (به ترتیب ۵۷/۹۱ و ۲۸/۸۴ درصد) و سزکوئی ترپن ها (به ترتیب ۱۲/۵ و ۵۸/۷ درصد) بودند. با توجه به نتایج بدست آمده در روش میکرواستخراج با فاز جامد که به ترکیبات در گیاه نزدیک تر است، استفاده از این روش توصیه می شود.

Authors

صدراله رمضانی

تربیت مدرس تهران

علیرضا عباسی

دانشگاه تهران

عبدالعلی شجاعیان

تربیت مدرس تهران

نوراله احمدی

دانشگاه تربیت مدرس

رزاریا کوزولینو

موسسه علوم غذایی آوولینو

سونیا پیاچنته

دانشگاه سالرنو

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • Adams R.P. ۱۹۹۵. Identification of essential oil components by Gas ...
  • Ahmadi L. and Mirza M. ۱۹۹۹. Essential oil of Salvia ...
  • Bagci E. and kocak A. ۲۰۰۸. Essential Oil Composition of ...
  • Baj T., Ludwiczuk A., Sieniawska E., Wozniak K.S., Widelski J., ...
  • Bakhshi Khaniki Gh., and Lari Yazdi H. ۲۰۰۹. The survey ...
  • Chen Y., Guo Z., Wang X. and Qiu C. ۲۰۰۸. ...
  • Duarte A.R., Naves R.R., Santos S.C., Seraphin J.C. and Ferri ...
  • Ghiasvand A.R., Setkova L. and Pawliszyn J. ۲۰۰۶. Determination of ...
  • Ghiasvand A.R., Hosseinzadaeh S. and Pawliszyn J. ۲۰۰۶. New cold-fiber ...
  • Kürkçüoglu M., Demirci B., Baser K.H.C., Dirmenci T., Tümen G. ...
  • Lambert Ortiz E. ۱۹۹۶. Encyclopedia of herbs, spices and flavouring. ...
  • Lari Yazdi H., Goudarzi M., Yazdani D. and Chehregai A.K. ...
  • Loziene K. and Venskutonis P.R. ۲۰۰۵. Influence of environmental and ...
  • Mancini E., Arnold N. A., De Martino L, De Feo ...
  • Mohammadhosseini M. ۲۰۱۲. Hydrodistilled volatile oils of the flowers of ...
  • Mozafarian V. ۲۰۰۸. Ilam Flora. Farhang Moaser Publication. Tehran ...
  • Odymnimh P. ۱۹۹۵. Complete medicinal herbal, Dorling Kindersley ...
  • Omidbaigi R. ۲۰۰۵. Production and processing of medicinal plants. volume ...
  • Rechinger K.H. ۱۹۹۲. Flora Iranica . No: ۱۵۰, Graz: Akademische ...
  • Reineccius G. ۱۹۹۴. Source book of flavors. Chapman and Hall, ...
  • Rustaiyan A., Masoudi Sh., Monfared A. and Komeilizadeh H. ۱۹۹۹. ...
  • Sefidkon F. ۲۰۰۷. Chemistry and industrial production of essential oils. ...
  • Sajjadi S.E. and Shahpiri Z. ۲۰۰۴. Chemical composition of the ...
  • Santos-Gomes P.C. and Fernandes-Ferreira M. ۲۰۰۱. Organ- and season-dependent variation ...
  • Schmidere C., Grassi P., Novak J., Weber M. and Franz ...
  • Van den Dool H. and Kratz P.D. ۱۹۶۳. A generalization ...
  • نمایش کامل مراجع