بررسی الگوی پراکنش گونه .Astragalus ovinuis Boiss در استان اصفهان

شناسایی گونه های گیاهی بومی و بررسی شرایط زیستگاهی آن ها یکی از مهمترین تحقیقات اکولوژی کاربردی در حفاظت از عرصه های منابع طبیعی است. گونه Astragalus ovinuis Boiss به دلیل تولید علوفه مرغوب برای دام ها، دارا بودن گل های مورد علاقه زنبور عسل، برای بررسی نیازهای اکولوژیک در استان اصفهان انتخاب و پارامترهای مختلف گیاهی و اکولوژیکی با روش تصادفی- سیستماتیک اندازه گیری شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آنالیز تطبیقی متعارفی (Correspondence Canonical Analysis) و برای پیش بینی پاسخ گونه های گیاهی به تغییرات عوامل محیطی از مدل افزایشی تعمیم یافته (Generalized Additive Models) استفاده گردید. از بیست و یک عامل مورد مطالعه، درصد سیلت خاک، درصد شیب زمین، درصد آهک، درصد خاک بدون پوشش، درصد لاشبرگ و ا رتفاع از سطح دریا، به ترتیب با درصد واریانس های ۱۰/۴، ۹/۹، ۹/۵، ۹/۲، ۸/۲ و ۷/۷ بر تغییرات پوشش گیاهی مناطق مورد مطالعه اثر معنی داری داشتند. مدل فوق ۱۳/۸ درصد از کل این واریانس را بیان می نماید. بررسی عکس العمل A. ovinuis به عوامل مورد مطالعه نشان داد که پاسخ این گونه در امتداد شیب درصد آهک خاک و درصد لاشبرگ سطح خاک، از مدل افزایشی (Monotonic increase)، پیروی کرده و با افزایش مقدار این عوامل، فراوانی و درصد پوشش گیاهی آن نیز بیشتر شد. الگوی پاسخ این گونه در امتداد شیب ارتفاع از سطح دریا، درصد سیلت خاک و درصد شیب زمین از مدل زنگوله ای (Unimodal) پیروی کرد و حد بهینه رشد آن برای این عوامل، به ترتیب ۲۷۰۰ متر، ۲۵ درصد و ۲۵ درصد بود.

Keywords:

آنالیز تطبیقی متعارفی , درصد پوشش گیاهی , رسته بندی کانونیک , فنولوژی , مدل افزایشی تعمیم یافته