نقش معلمان در توسعه و تقویت مهارت های ارتباطی بین دانش آموزان

از مقاصد مهم تعلیم و تربیت، کمک به زندگی بهتر و ایجاد شایستگی هایی در دانش آموزان برای زندگی از طریق بهره مندی آنان از مهارت های زندگی است. چنانچه در دنیای کنونی که ساختار و روابط آن به طور مدام پیچیده تر می شود، دانش آموزان به ویژه در دوره ابتدایی باید به مهارت های فراوانی مجهز باشند. دانش آموزانی که از مهارت های ارتباطی کمتری برخوردارند به ندرت مورد پذیرش اطرافیان خود واقع شده و در حل تعارضات بین فردی در کوتاه مدت و بلند مدت با مشکلات فراوانی روبرو می شوند. این مطالعه از نوع توصیفی، با استفاده از منابع کتابخانه ای- اینترنتی با هدف بررسی نقش آموزش و پرورش در تقویت مهارت های ارتباطی و مهارت های زندگی بین دانش آموزان می باشد. هدف عمده و اصلی آموزش مهارت های زندگی، ارتقای مهارت های فردی و اجتماعی دانش آموزان است. اساسی ترین نیاز مهارتی دانش آموزان در عصر کنونی، خودکنترلی، مقابله با خشم و کاهش هیجان خواهی است که آنها را در برابر رفتارهای پرخطر حفظ می کند. با این دیدگاه، مهارت های زندگی یکی از شایستگی های حرفه ای معلمان به شمار می رود که بایستی مورد توجه قرار گیرد. همچنین اگر آموزش های مدرسه با آموزش مهارت های زندگی ترکیب شوند، نگرشی سالم و سازنده در افراد نسبت به زندگی حاصل می شود که نتیجه آن بروز رفتارهای صحیح برای جلوگیری از ناهنجاری های روحی-روانی خواهد بود.

Keywords:

برنامه درسی , مهارت های ارتباطی , تقویت رفتار , آموزش و پرورش