تاثیر سطح سواد والدین بر انگیزش تحصیلی و خودکارآمدی دانش آموزان ابتدایی شهرستان روانسر در سال تحصیلی ۱۴۰۰ - ۱۴۰۱

جامعه این پژوهش دانش آموزان شهرستان روانسر بود که توسط روش نمونه گیری خوشه ای و سپس تصادفی ساده، تعداد ۶۰ تن از آنها انتخاب گردید. تحقیق مورد بررسی به این صورت می باشد که با توجه به اطلاعات دانش آموزان که در هنگام ثبت نام از سواد والدین خود ثبت کرده بودند، به دو گروه والدین با سواد و بی سواد تقسیم شدند. سپس دانش آموزان در هر گروه به وسیله ی نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه ی سنجس خود کارآمدی شرر و همکاران (۱۹۸۲) و پرسشنامه ی انگیزش تحصیلی هارتر (۱۹۸۰) در اختیار دانش آموزان که توسط نمونه گیری خوشه ای و تصادفی ساده انتخاب شده اند؛ قرار گرفت. با توجه به مورد هدف بودن نمونه سعی شد که از هر گروه ۳۰ دانش آموز انتخاب شود. در این پژوهش، تعامل سطح تحصیلات والدین و انگیزش تحصیلی مستقل از هم نبوده و سطح تحصیلات والدین بر انگیزش تحصیلی فرزند، تاثیر داشته و دارای تاثیر مثبت می باشد. همچنین نتایج تحقیق نشان داد که نقش سواد والدین در خوکارآمدی می تواند مثمر ثمر باشد و تاثیر مثبتی در خودکارآمدی دانش آموزان دارد.

Keywords:

سطح سواد , والدین , انگیزش تحصیلی , خودکارآمدی