تحلیل هندسی و جنبشی گسل خوردگی عادی جوان در جنوب خاور تبریز

در جنوب خاور تبریز، رسوبات جوان افقی پلیوسن- کواترنری، آتشفشانی-آواری سهند توسط انبوهی از گسل های عادی بریده و جابه جا شده اند. گسل های عادی در طول دوره فعالیت خود باعث لغزش لایه ها در امتداد صفحه های گسلی و چرخش آنها شده اند. این گسل ها شامل انواع گسل های عادی همساز و ناهمساز با ساختار های فرابوم و فروبوم، دوبلکس گسلی و ساختارهای مرتبط با گسل خوردگی عادی مانند چین های کشان گسلی و ساختار تاقدیس های فرادیواره ای (role over anticlines) هستند. راستای امتداد چیره N-S گسل های عادی در خاور منطقه مورد مطالعه به تدریج به طرف باختر به راستای ENE- WSW تغییر می یابد. برخی از صفحه های گسلی با شیب زیاد و نزدیک به قائم به وجود آمده اند به طوری که در اثر کشش زمین ساختی، بخش هایی رها شده و پایین افتاده است. تغییر شیب صفحه های گسلی به دلیل تغییر سختی لایه های گسل خورده به وجود آمده و چرخش در سامانه گسل خوردگی عادی باعث خم شدن لایه های افقی بسیار جوان شده و در این چرخش، گسل های نوبت بعد وگوه های پایین افتاده جدید، محدود به گسل های عادی نزدیک به قائم، گسل های عادی پیشین را بریده اند. در محل برخی از صفحات گسلی، فضاهای قائم در اندازه های مختلف ایجاد شده که با نهشته های لایه های بالایی پر شده اند. مشاهده این شواهد و چند مرحله ای بودن گسل ها نشان می دهد که فعالیت زمین ساخت کششی در منطقه، همزمان با رسوبگذاری نهشته های پلیوسن- کواترنری عمل کرده است. با توجه به برداشت های انجام شده، به وجود آمدن این گسل ها، تاثیر نیروهای زمین ساخت کششی در مقیاس محلی و در ارتباط با حوضه کششی ایجاد شده در releasing zone در اثر حرکت راستا لغز راست بر گسل تبریز ارزیابی می شود.

Keywords:

گسل تبریز , سامانه گسل های عادی , کشش همزمان با رسوبگذاری , رسوبات پلیوسن- کواترنری , کشش محلی