امکان کاهش ریسک پورتفوی براساس مدل ناهمسانی واریانس شرطی تعمیم یافته در بورس اوراق بهادار تهران
Publish place: Financial Research Journal، Vol: 14، Issue: 1
Publish Year: 1391
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 166
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_JFR-14-1_002
Index date: 9 February 2022
امکان کاهش ریسک پورتفوی براساس مدل ناهمسانی واریانس شرطی تعمیم یافته در بورس اوراق بهادار تهران abstract
در بهینهسازی پورتفوی بر اساس مدل میانگین واریانس هدف حداکثر کردن بازدهی برای سطح معینی از ریسک یا حداقل کردن ریسک به ازای سطح معینی از بازدهی است. در بهینهسازی با هدف حداقل ساختن ریسک، دو عامل ماتریس کوواریانس و نیز ریسک انفرادی بازده هریک از داراییها عوامل اصلی و تعیین کننده اوزان بهینه هستند. با تایید وجود نوسانات خوشهای در سریهای زمانی و مدلسازی عناصر مربوط در قالب مدلهای توسعه یافته براساس مدل ناهمسانی واریانس شرطی تعمیم یافته، بهکارگیری واریانس شرطی و ماتریس همبستگی متناسب در بهینهسازی پورتفوی ضروری مینماید. در این مطالعه، با محاسبه ریسک محقق شده پورتفوهای بهینه شده بر اساس واریانس شرطی و ماتریس همبستگی، پسماندهای استاندارد شده، تایید شد که میتوان با چنین راهبردی، ریسک پورتفوی را بهطور معناداری کاهش و عملکرد آن را بهبود داد.
امکان کاهش ریسک پورتفوی براساس مدل ناهمسانی واریانس شرطی تعمیم یافته در بورس اوراق بهادار تهران Keywords:
امکان کاهش ریسک پورتفوی براساس مدل ناهمسانی واریانس شرطی تعمیم یافته در بورس اوراق بهادار تهران authors
غلامرضا اسلامی بیدگلی
دانشیار دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، ایران
فاطمه خان احمدی
کارشناس ارشد مدیریت مالی دانشگاه تهران، ایران