بررسی استمرار خدمات سازمان های امدادی پس از سوانح طبیعی

چکیده: در این تحقیق سعی بر آن بود تا با مطالعه منابع گوناگون در حوزه مدیریت سوانح و نیز مدیریت کسب وکار، به نوعی به بررسی استمرار خدمات سازمان های امدادی پس از سوانح طبیعی پرداخته گردد؛ نتایج این تحقیق که برگرفته از ۱۵ مقاله در حوزه مدیریت تداوم خدمات یا کسب وکار می باشد، نشان داد که افزایش پیچیدگی خدمات، مقررات خاص دولت، الزامات حاکمیتی، فشار ذینفعان، رسانه ها و نظارت عمومی مردم، نیازمند رویکردی یکپارچه برای مدیریت ریسک و تداوم خدمات خواهد بود. مدیریت تداوم خدمات، الگویی برای شناخت ریسک سازمان در مواجهه با تهدیدهای داخلی و خارجی است، که شامل بازیابی مخاطرات، استمرار خدمات، مدیریت بحران، مدیریت سوانح، مدیریت شرایط اضطراری و برنامه ریزی جهت کاهش اثرات مخاطرات می باشد. با توجه به مطالعات صورت گرفته مدل مدیریت تداوم خدمات در سازمان های امدادی شامل مفاهیم برنامه ریزی، انجام، بررسی، فعالیت (بهبود مستمر) بوده، که مبتنی بر استاندارد ISO ۲۲۳۰۱ مدیریت تداوم خدمات برای سازمان ها برای نشان دادن اجزای کلیدی آن می باشد.آنچه مشخص است سازمان های امدادی جهت استمرار و تداوم خدمات خود پس از سوانح بایستی بتوانند در قالب چهار مرحله فوق برنامه ها و طرح های خود را عملیاتی سازند، اما آنچه مشخص است سازمان های امدادی در حین و پس از فعالیت های امدادونجات دچار چالش هایی خواهند شد. این چالش ها که برگرفته از ۲۵ مقاله در حوزه چالش های سازمان های امدادی پس از رخداد سوانح بوده است، شامل منابع (افراد) متعدد در تصمیم گیری، مداخله غیرمسئولانه شهروندان، آموزش ناکافی مردم پیرامون مخاطرات، لجستیک نامناسب (ارزیابی نیازها، تدارکات، انباداری و حمل ونقل و توزیع)، محدودیت آئین نامه ها، رسانه های اجتماعی و بازیگران نوظهور جدید می باشد. لذا سازمان های امدادی بایستی این چالش ها را جهت کیفیت مناسب مدیریت تداوم و استمرار خود پس از سوانح تا حدامکان کاهش دهند. واژگان کلیدی:

Keywords:

مدیریت سوانح , مدیریت تداوم خدمات یا کسب وکار , مدیریت ریسک , سازمان های امدادی , چالش های عملیات امدادونجات