زمینه های پیوستگی و پایداری فرهنگی ایران در سده های نخستین اسلامی

پس از فتح ایران به دست اعراب و تغییر نظام سیاسی این سرزمین، ایران توانست درون مایه فرهنگی و اصالت تاریخی، هنری و ادبی خود را حفظ کند. اگرچه باید اسلام پذیری ایرانیان را نقطه عطفی در تاریخ این کشور دانست که موجب دگرگونی­های عمیقی در جامعه ایران گردید، اما شکست از اعراب و گرویدن به اسلام به معنای اتمام قدرت فرهنگی ایران نبود. زیرا عناصر فرهنگ ایرانی و حضور ایرانیان در سده­های نخستین اسلامی چنان نیرومند بود که نه تنها هویتی نوین و ممتاز را در درون جهان اسلام آفرید، بلکه ملل همجوار را نیز تحت تاثیر قرار داد. یافته­های این پژوهش نشان می­دهد عواملی چون عرب­گرایی امویان، قدرت­یابی عباسیان، ظهور سلسله­های محلی، نهضت شعوبیه، تعامل جامعه ایرانی و اسلامی و تحولات ادبی-هنری زمینه­های پایداری و پیوستگی فرهنگی ایران را در سده­های نخستین اسلامی فراهم ساخت. مقاله حاضر، کوشیده است علل و زمینه­های پایداری فرهنگ ایرانی را پس از ورود اسلام به ایران با مطالعه تاریخی و روش توصیفی-تحلیلی بررسی نماید.

زمینه های پیوستگی و پایداری فرهنگی ایران در سده های نخستین اسلامی Keywords:

contexts of Cultural continuity , Iranians , Sho'ubiyah Movement , Persian Language , native national governments. , زمینه های پیوستگی فرهنگی , ایرانیان , نهضت شعوبیه , زبان فارسی , سلسله های ملی و محلی.