مطالعه موردی مراقبتی: استفاده از تئوری تکوین انسانی پارسه در مراقبت از مددجوی سوختگی دچار بدشکلی

مقدمه: ایجاد بدشکلی حاصل از سوختگی، اثرات مخربی بر تصویر ذهنی کیفیت زندگی و اعتماد به نفس فرد دارد. تئوری تکوین انسانی پارسه کیفیت زندگی را از دیدگاه هر فرد به عنوان یکی از اهداف مهم پرستاری مطرح می کند. هدف از انجام این مطالعه، مراقبت پرستاری از یک بیمار سوختگی با بدشکلی صورت و اندام هاست که با استفاده از "تئوری تکوین انسانی" پارسه به عنوان یک چارچوب انجام شد. روش کار :این مطالعه یک پژوهش موردی مراقبتی بود که براساس مدل تکوین انسانی پارسه برای مراقبت پرستاری از یک بیمار سوختگی با بدشکلی صورت و اندام ها  انجام شد. مطالعه بر اساس سه اصل تئوری پارسه شامل ۱) ایجاد معنا از طریق بیان ارزش ها و تجارب بیمار، ۲) ایجاد همکاری در الگوهای ریتمیک در یک روند متقابل با جهان، مانند آشکار کردن - پنهان کردن، محدود کردن و اتصال - جدا کردن، و ۳) ایجاد تغییر جهت بازآفرینی و تامین نیروی منحصر به فرد مددجو بود. یافته ها: نیازها و طبقات استخراج شده شامل: عدم اعتماد به نفس (اختلال در تصویر ذهنی از خود، میل به جدایی و طلاق)، نگاه منفی جامعه(انزوا و کناره گیری، سرزنش، ایجاد عذاب وجدان)، نیاز به حمایت (نیاز به حمایت روانی، نیاز به حمایت مالی جهت ادامه درمان، نیاز به حمایت شبکه های اجتماعی (کمیته امداد، رسانه ها...)، مشکلات روحی روانی (افسردگی و استرس، ترس از طرد شدن) بود. نتیجه گیری:  مددجو با تنظیم غم و اندوه در ارتباط با وقایع عادی زندگی، حفظ و ارتقای روابط با نزدیکان و عزیزان، انتخاب فرصت ها برای روشن کردن هدف، ترکیبی از معنای تجربه بدشکلی ناشی از سوختگی را برای خود شکل داد و بدین وسیله توانست به سمت بهبودی رفته و تغییر در روند زندگی خود دست یابد.

Keywords:

Human becoming , Parse , Care , Deformity , Burn , case study , تکوین انسانی , پارسه , مراقبت , بدشکلی , سوختگی , مطالعه موردی