تحلیل کانونی روابط بین خودکارآمدی و ظرفیت انطباق پذیری سازمانی

برخورداری از ظرفیت انطباق­پذیری، از عوامل موثر بر موفقیت سازمان­های امروزی در پاسخ به تقاضا­های متغیر مشتریان و تحولات محیطی است. هدف از این پژوهش، بررسی روابط مجموعه خودکار آمدی با مجموعه ظرفیت انطباق پذیری سازمانی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه اعضای هیئت علمی دانشگاه­های شهید چمران، علوم پزشکی و پیام نور اهواز در سال ۱۳۹۴ می‎شود. به‎کمک روش نمونه­گیری تصادفی طبقه­ای نسبی، ۳۱۳ نفر از جامعه آماری برای نمونه انتخاب شدند. روش پژوهش همبستگی از نوع کانونی است. برای گردآوری داده­های پژوهش از پرسشنامه استاندارد ظرفیت انطباق پذیری سوسمن و استریکمن و پرسشنامه خودکار آمدی ریگز و نایت استفاده شده است. داده­های پژوهش به روش همبستگی کانونی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحلیل نشان داد به‎جز باور­های خودکار آمدی فردی، تمام مولفه­های خودکار آمدی با مجموعه مولفه­های ظرفیت انطباق­پذیری سازمانی رابطه دارند و خودکار آمدی ۳۷ درصد از تغییرات انطباق­ پذیری سازمانی را تبیین می­کند

Keywords:

اعضای هیئت علمی , تحلیل کانونی , خودکارآمدی , ظرفیت انطباق پذیری