پهنه بندی و بررسی روند شوری خاک با استفاده از داده های سنجش از دور و زمین آمار (مطالعه موردی: دشت سگزی، اصفهان)

    شوری خاک یکی از خصوصیات بسیار مهم خاک است. که تجمع آن در مناطق خشک حاکم است و آن را به یک مشکل جدی زیست محیطی تبدیل کرده است. شناسایی و پهنه بندی خاک های شور غالبا به­دلیل تغییرپذیری زمانی و مکانی آن و نیاز به نمونه برداری و کارهای آزمایشگاهی مشکل است. در چند دهه گذشته استفاده از روش های زمین آمار و سنجش از دور برای تهیه نﻘشه شوری خاک و پایش تغییرات آن توسعه پیدا کرده است. هدف از این مطالعه پهنه بندی شوری و مﻘایسه قابلیت روش های زمین آمار و سنجش از دور برای تهیه نﻘشه شوری خاک سطحی در دشت سگزی استان اصفهان می باشد. بدین­منظور ابتدا ۲۹ نمونه خاک از منطقه موردمطالعه به روش تصادفی برداشت و میزان هدایت الکتریکی  آن اندازه گیری شد. جهت تهیه نقشه شوری خاک داده های ماهواره ای سنجنده  TMلندست ۷ همزمان با تاریخ برداشت صحرایی در مرداد ۱۳۷۶ مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. سپس پردازش هایی مانند بارزسازی تصاویر  و تجزیه وتحلیل مولفه های اصلی (PCA) بر روی این داده ها اعمال شد. نتایج نشان داد که مدل کریجینگ معمولی با نیم تغییر نمای نمایی بهترین روش در مدل سازی و درون یابی شوری خاک می باشد. با استفاده از آنالیز سطح معنی داری و میزان همبستگی بین خروجی مدل ها و داده های زمینی بهترین روش انتخاب و نقشه شوری خاک بر اساس بهترین روش استخراج شد. نتایج نشان داد روش PCA۲۳۴ بالاترین همبستگی را با نقاط نمونه برداری دارد. با نتایج حاصل از دو مقطع زمانی ۱۹۹۷ و ۲۰۱۸ مشخص شد که میزان شوری کلاس های متوسط و زیاد به ­ترتیب در سال ۱۹۹۷ سپس در سال ۲۰۱۸ کاسته شده و به میزان شوری کلاس های بسیار زیاد و شدید در سال ۲۰۱۸ اضافه شده است.

Keywords:

Ordinary Kriging , PCA , Segzi Plain , Soil salinity , Salinity indices , Zonation , پهنه بندی , دشت سگزی , شوری خاک , کریجینگ معمولی , PCA