الگوی ساختاری رابطه بین ارتباط والد- فرزند و سبک های تصمیم گیری با میانجیگری تنظیم شناختی هیجان

مقدمه: سبک­های تصمیم گیری در دوره نوجوانی از اهمیت خاصی برخوردار است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی تنظیم شناختی هیجان در رابطه بین ارتباط والد- فرزند و سبک­های تصمیم­گیری انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر، توصیفی-همبستگی و از نوع مدل­سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بود. به صورت نمونه­گیری خوشه ای تصادفی تعداد ۷۲۳ نفر انتخاب شدند و از آنها خواسته شد تا به پرسشنامه­ها به صورت آنلاین پاسخ دهند. ابزار گردآوری داده­ها شامل پرسشنامه سبک­های تصمیم­گیری، پرسشنامه الگوی ارتباط والد - فرزند و پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان بود. یافته­ ها: نتایج پژوهش نشان داد که سبک تصمیم­گیری اجتنابی (۱۹/۰) و آنی (۱۸/۰) با الگوی رابطه والد-فرزند امنیت مدار و سبک تصمیم­گیری اجتنابی (۲۴/۰) با الگوی رابطه والد-فرزند آزادی مدار دارای همبستگی مثبت معنادار در سطح ۰۱/۰ بود. همچنین تنظیم شناختی هیجان در رابطه بین ارتباط والد- فرزند و سبک­های تصمیم­گیری دارای نقش میانجی بود (۰۱/۰ >P). شاخص­های برازش نیز گویای برازش مناسب مدل بودند. نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه، متخصصان فعال در زمینه کار با نوجوانان می­توانند به منظور بهبود سبک تصمیم گیری در این افراد به اصلاح الگوهای رابطه والد-فرزند و تنظیم هیجان اقدام نمایند. کلید واژه ­ها: ارتباط والد- فرزند، تنظیم هیجان، سبک­های تصمیم­گیری، نوجوان.

الگوی ساختاری رابطه بین ارتباط والد- فرزند و سبک های تصمیم گیری با میانجیگری تنظیم شناختی هیجان Keywords:

Parent-child relationship , emotion regulation , decision making styles , adolescent , رتباط والد- فرزند , تنظیم هیجان , سبک­های تصمیم­گیری , نوجوان.