بررسی رابطه بین سازوکارهای راهبری شرکتی و ریسک سیستماتیک
Publish place: Accounting and Auditing Review، Vol: 21، Issue: 1
Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 158
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ACCTG-21-1_007
تاریخ نمایه سازی: 24 بهمن 1400
Abstract:
سیاست اقتصاد آزاد و افزایش ارتباطات در میان شرکتها، به تاثیر متقابل آنها بر یکدیگر منجر شده است، از این رو مدیران در عملیات اصلی خود با عدم اطمینانهای زیادی مواجه میشوند. برای مقابله با این عدم اطمینانها مدیران باید از مناسبترین سیاستهای مدیریتی استفاده کنند که این امر از طریق اجرای سازوکارهای راهبری شرکتی میسر میشود. بهطور نظری، سازوکارهای راهبری شرکتی، میتواند همچون وسیلهای برای تغییر در ریسک سیستماتیک بهکار رود. این نوشتار به بررسی رابطه بین سازوکارهای راهبری شرکتی و ریسک سیستماتیک در میان شرکتهای پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران میپردازد. برای تحقق این هدف، از اطلاعات ۱۵۴ شرکت در بازه زمانی ۱۳۸۳ تا ۱۳۹۰ استفاده شده است. روش آماری بهکار رفته برای آزمون فرضیهها، رگرسیون حداقل مربعات معمولی است. مدل پژوهش ابتدا در سطح کل دادهها و سپس بهمنظور بررسی دقیقتر هر یک از فرضیهها، بر اساس تقسیمبندی مدل پراستیو (۲۰۱۱) در سطح سه طبقه مختلف از شرکتها (شرکتهای دارای بتای کوچکتر از نیم بهمنزله شرکتهایی با ریسک پایین، شرکتهای دارای بتای بزرگتر از نیم و کوچکتر از یک، نشاندهنده شرکتهایی با ریسک متوسط و شرکتهای دارای بتای بزرگتر از یک، نماینده شرکتهایی با ریسک بالا) اجرا شده است. یافتههای پژوهش نشان میدهد که بین درصد سهامداران نهادی که یکی از عناصر و سازوکارهای راهبری شرکتی شمرده میشود و ریسک سیستماتیک، ارتباط معناداری وجود دارد. رابطه بین درصد اعضای غیر موظف هیئتمدیره و ریسک سیستماتیک در سطح کلی، معکوس و در سایر طبقات شرکتها معنادار نیست.
Keywords:
Authors
محمدرضا نیکبخت
دانشیار دانشکده مدیریت دانشگاه تهران، ایران
زهرا طاهری
دانشجوی دکتری حسابداری دانشگاه تهران، ایران