بررسی سواد اطلاعاتی و یادگیری خودراهبر در پیش بینی انگیزش تحصیلی دانش آموزان

هدف: پژوهش حاضر با هدف پیش بینی انگیزش تحصیلی بر اساس یادگیری خودراهبر و سواد اطلاعاتی انجام گرفت.روش ها: این پژوهش کاربردی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل همه دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر اردبیل در سال تحصیلی ۱۳۹۶-۱۳۹۷ است که از میان آن ها ۳۶۰ دانش آموز از پایه های یازدهم و دوازدهم (۱۸۰ نفر دختر و ۱۸۰ نفر پسر) به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از پرسش نامه های خودراهبر ویلیام سون و پرسش نامه انگیزه تحصیلی علی و مک اینرنی و پرسش نامه سواد اطلاعاتی سیامک و داورپناه استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی چندگانه به روش گام به گام و از نرم افزار SPSS نسخه ۲۰ استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین هرکدام از سواد اطلاعاتی و یادگیری خودراهبر با انگیزش تحصیلی رابطه معنادار مستقیم وجود دارد؛ همچنین سواد اطلاعاتی قابلیت پیش بینی انگیزش تحصیلی را داشته است (۰۱/۰>P). این قابلیت پیش بینی برای یادگیری خودراهبر نیز معنادار بوده است.نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که آموزش مهارت یادگیری خودراهبر و تقویت سواد اطلاعاتی در عناصر یادگیری و آموزش دانش آموزان از متغیرهای موثر بر آنگیزش تحصیلی دانش آموزان هستند.

Keywords:

سواد اطلاعاتی , یادگیری خودراهبر , انگیزش تحصیلی , آموزش و پرورش