مقایسه خودتنظیمی انگیزشی، پردازش هیجانی و حسی در دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص و دانش آموزان بهنجار

چکیدهبا توجه به ضرورت شناسایی ویژگی های کودکان دارای اختلال یادگیری خاص برای ارائه ی آموزش های مناسب به آنان، هدف پژوهش حاضر بررسی خودتنظیمی انگیزشی، پردازش هیجانی و حسی بین دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری خاص و دانش آموزان بهنجار بود. روش پژوهش حاضر، روش علی- مقایسه ای بود. جامعه پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر عادی و مبتلا به اختلال یادگیری خاص شهر کازرون بود (سال تحصیلی ۹۵ -۹۶)، و ۶۰ دانش آموز به عنوان نمونه انتخاب شدند (۳۰ نفر عادی و ۳۰ نفر مبتلا به اختلال یادگیری خاص). برای گردآوری داده ها از مقیاس خودتنظیمی انگیزشی ولترز (۱۹۹۸)، پرسشنامه پردازش هیجانی بارکر (۲۰۰۷) و پرسشنامه وضعیت حسی دان (۱۹۹۹) استفاده شد. داده ها با روش تحلیل واریانس چندمتغیری تجزیه و تحلیل شد. طبق نتایج، در دانش-آموزان دارای اختلال یادگیری خاص میانگین خودتنظیمی انگزشی و پردازش حسی پایین تر و میانگین مشکلات پردازش هیجانی بالا تر از دانش آموزان عادی بود (۰۰۰/۰>P). بنابراین می توان نتیجه گرفت که دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص دارای ضعف در خودتنظیمی انگزشی و پردازش هیجانی و حسی هستند که نیاز به آموزش و تقویت شدن در این زمینه ها دارند. کلیدواژه: خودتنظیمی انگیزشی، پردازش هیجانی، پردازش حسی، اختلال یادگیری خاص، دانش آموزان.

Keywords:

خودتنظیمی انگیزشی , پردازش هیجانی , پردازش حسی , اختلال یادگیری خاص , دانش آموزان