برنامه ریزی محله محور در بافت فرسوده با رویکرد نوشهرگرایی مطالعه موردی محلات محمودآباد سفلی و سالم آباد شهر یاسوج

    رویکرد نوشهرگرایی بر ارزش های سنتی شهرها تکیه دارد. اصول آن بر بازگشت به ساختار سنتی محلات تاکید می کند و به نظر می رسد قادر است با توجه به ظرفیت های نوین اجتماعی، راهکارهای موثری را در را راستای احیای بافت های کهن و رو به افول شهری ارائه دهد. در این راستا پژوهش حاضر تلاش دارد با استفاده از رویکرد نوشهرگرایی و با تاکید بر حفظ و احیای ارزش های محله محوری، ارتقا عملکرد و افزایش کارایی محله محمود آباد سفلی و سالم آباد را دنبال کند. به منظور انجام پژوهش حاضر از ابزار پرسشنامه برای جمع آوری اطلاعات و از آزمون تی تک نمونه ای برای آزمون فرضیات استفاده شد. حجم نمونه آماری با توجه به جمعیت ..... محلات محمود آباد سفلی و سالم آباد، با استفاده از روش کوکران ۳۲۵ عدد تعیین گردید. همچنین پایایی سوالات با استفاده از روش کرونباخ ۸/۰ محاسبه گردید. نتایج نشان داد که اصول قابلیت پیاده روی (۳۰/۳)، کاربری های مختلط و متنوع (۲۰/۴)، مسکن های مختلط (۲۲/۴)، معماری و طراحی شهری با کیفیت (۵۷/۳)، حمل ونقل (۴۴/۳)، پایداری (۱۲/۳) و کیفیت (۹۰/۳) در محلات مورد مطالعه کیفیت مطلوبی داشته و اصل ارتباط پذیری (۸۶/۲) و ساختار سنتی محلات (۸۱/۲) میانگینی کمتر از میانگین مطلوب (۳) داشته که حاکی از قابلیت پایین محلات در تسهیل مسیرهای پیاده روی و عدم توجه به ساختار سنتی محلات است. به طور کلی ساکنان محلات محمودآباد و سالم آباد کیفیت زندگی را در محله نسبتا مطلوب (۳.۹۰) ارزیابی می کنند.

Keywords:

نوشهر گرایی , محله و محله محوری , محمودآباد سفلی , سالم آباد