رابطه عدم خوردن صبحانه و عملکرد مدرسه در دانش آموزان ابتدایی شادگان

مصرف صبحانه در دانش­ آموزان  شایع است، اما تحقیقات در مورد اثرات خوردن صبحانه بر عملکرد مدرسه کمیاب است. در پژوهش حاضر، بررسی مقطعی ۳۰۰ دانش­ آموز سن ۷- ۱۲ سال مورد بررسی قرار گرفتند که آیا دانش­ آموزان که عادت به عدم خوردن صبحانه دارند نمرات پایین تری از دانش­ آموزان  که روزانه صبحانه می خورند دارند. علاوه بر این، نقش های رفتار خواب، یعنی کرنوتایپ (عادات زمانی خواب) و توجه مورد بررسی قرار گرفته اند. نتایج نشان داد دانش آموزانی که صبحانه میل نمی کنند در مدرسه عملکرد کمتری نسبت به دانش آموزانی که صبحانه می خورند دارند. نتایج برای دانش­ آموزان  و افراد مسن و هم برای پسران و دختران مشابه بودند. دانش­ آموزان  با کرنوتایپ شب (عادات زمانی خواب) با احتمال بیشتری رفتار میل نکردن صبحانه داشتند، اما کرنوتایپ (عادات زمانی خواب) به عملکرد مدرسه بی ارتباط بود. علاوه بر این، مشکلات توجه تا حدودی واسطه ارتباط بین خوردن صبحانه و عملکرد مدرسه می باشد. این مطالعه در مقیاس بزرگ بر اهمیت خوردن صبحانه به عنوان تعیین کننده برای عملکرد مدرسه تاکید دارد. نتایج مطالعه، دلیلی برای بررسی مکانیسم های زیر بنایی ارتباط بین حذف (نخوردن) صبحانه، توجه و عملکرد مدرسه با جزئیات بیشتر ارائه می دهد.

Keywords:

breakfast skipping , school Performance , Students , عدم خوردن صبحانه , عملکرد مدرسه , دانش آموزان