تبیین الگوی روابط بین تسهیم دانش و رفتار شهروندی سازمانی بر اساس مفاهیم رفتار سازمانی مثبت گرا

تسهیم دانش را میتوان رفتاری مهم در عرصه سازمان درنظر گرفت که تحت تاثیر سایر متغیر های رفتار سازمانی قرار دارد. در مقاله حاضر سعی شد، به روش توصیفی- پیمایشی، رفتار تسهیم دانش، به منزله بخشی اساسی در مدیریت دانش، بررسی شود و روابط آن با متغیر های توانمندسازی روانشناختی و سرمایه روانشناختی، به منزله مفاهیم مهم رفتار سازمانی مثبتگرا، تحلیل شود. علاوه بر این، نقش رفتار شهروندی سازمانی به صورت میانجی در روابط فوقالذکر لحاظ گردید و نهایتا الگویی از روابط این متغیرها ارائه شد. پرسشنامه تحقیق بین نمونهای تصادفی از کارکنان شرکت مادر تخصصی فرودگاه های کشور توزیع و داده های جمعآوری شده با فنون آمار توصیفی و استنباطی و به ویژه تحلیل رگرسیون و تحلیل مسیر تجزیه و تحلیل شد. یافته های تحقیق، ضمن تایید روابط مفروض در الگوی مفهومی تحقیق، نقش میانجی رفتار شهروندی سازمانی را در روابط بین سرمایه روانشناختی و توانمندسازی روانشناختی با رفتار تسهیم دانش تایید نمود. ضمن اینکه مشخص شد این نقش میانجی برای متغیر توانمندسازی روانشناختی اندکی بیشتر از سرمایه روانشناختی است.

Keywords:

توانمندسازی روان شناختی , رفتار تسهیم دانش , رفتار سازمانی مثبت گرا , رفتار شهروندی سازمانی , سرمایه روانشناختی