تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی شدید و عسل آویشن بر تغییرات بیان ژن Pdx۱ بافت پانکراس و شاخص مقاومت به انسولین موش های نر دیابتی نوع دو
Publish place: Ebnesina، Vol: 24، Issue: 1
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 108
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SINA-24-1_001
تاریخ نمایه سازی: 30 بهمن 1400
Abstract:
زمینه و اهداف: دیابت یکی از اختلالات متابولیکی است که منجر به بیماری های متعدد قلبی عروقی و متابولیکی می شود. هدف این مطالعه بررسی تاثیر تعاملی تمرین تناوبی شدید وعسل آویشن بر بیان ژن Pdx۱ و شاخص مقاومت به انسولین موش های نر دیابتی نوع دو بود.
روش بررسی: ۳۶ سر موش پس از۲۰ هفته تغذیه با رژیم پرچرب با تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین دیابتی شدند. موش ها در چهار گروه ۱) کنترل؛ ۲) تمرین ؛ ۳) عسل؛ و ۴) تمرین+عسل گروه بندی شدند. هشت هفته تمرین هوازی، پنج جلسه در هفته با تناوب شدید اجرا شد. عسل آویشن با مقدار روزانه g/kg۳ به صورت گاواژ خورانده شد. گلوکز، انسولین، شاخص مقاومت به انسولین و بیان ژن Pdx۱ اندازه گیری شد. داده ها با آزمون تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی بن فرونی تحلیل شد.
یافته ها: گلوکز و شاخص مقاومت به انسولین در گروه تمرین+عسل نسب به گروه کنترل کاهش داشت (۰.۰۰۱=p). در همه گروه های تجربی نسب به گروه کنترل افزایش معنی دار انسولین (۰.۰۰۱=p) و کاهش معنی دار بیان ژن Pdx۱ (p=۰.۰۰۰۱) دیده شد.
نتیجه گیری: تمرین تناوبی شدید و مصرف عسل آویشن در کاهش گلوکز و شاخص مقاومت به انسولین موثر بود و تمرین ورزشی و عسل منجر به کاهش بیان ژن Pdx۱ بافت پانکراس شد. تمرین تناوبی از طریق کاهش مقاومت به انسولین می تواند نیاز به بیان بیش از حد Pdx۱ را کاهش دهد. ولی در گروه های دیگر نیاز به بیان Pdx۱ جهت تکثیر سلولهای بتا و افزایش میزان تولید انسولین بیشتر است.
Keywords:
Honey , High Intensity Interval Training , Insulin Resistance , pancreatic and duodenal homeobox gene-۱ , عسل , تمرین تناوبی با شدت بالا , مقاومت به انسولین , Pdx۱
Authors
مرضیه مزرعه خطیری
PhD student, Department of Sport Physiology, South Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
سجاد ارشدی
Department of Sport Physiology, South Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
عبدالعلی بنایی فر
Department of Sport Physiology, South Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
حسین عابدنطنزی
Department of Professional Physical education, Science and Research Branch ,Islamic Azad University, Tehran, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :