ارزیابی تاثیر زمان به خاک دهیو نوع گیاه کود سبز برخصوصیات شیمیایی خاک و رشد اولیه گندم

نیتروژن کل و حاصل خیزی خاک شده که این پدیده در نتیجه فرآیند های میکروبیولوژی اتفاق می افتد و باعث آزاد سازی عناصر غذایی برای گیاهان می شود (تالگر و همکاران ،۲۰۰۹). براساس گزارش عبدی و همکاران (۱۳۹۱) مشاهده شد که در گیاهان کود سبز ماشک، گاودانه، شبدر سفید و منداب، بیشترین میزان کربن آلی مربوط به زمان یک ماه بعد از زیر خاک کردن بقایای این گیاهان بوده است، در حالی که برای سورگوم علوفه ای بیشترین میزان کربن آلی سه ماه بعد از برگرداندن گیاهان به خاک مشاهده شد، همچنین آن ها گزارش دادند میزان نیتروژن کل خاک در گیاهان کود سبز در طی زمان روند افزایشی داشته و بیشترین میزان نیتروژن کل خاک پنج ماه پس از برگردان به خاک از بقایای شبدر سفید و گاودانه بدست آمد که نسبت به تیمار شاهد دارای تفاوت معنی داری بودند. استفاده از کودهای بیولوژیک و سبز به منظور کاهش مصرف کودهای شیمیایی و افزایش عملکرد گیاهان یک مساله مهم در جهت حرکت به سمت کشاورزی پایدار می باشد. گرامی و همکاران (۱۳۹۲) اظهار نمودند که اثر کود های سبز بر وزن خشک و شاخص سطح برگ گیاهچه های گندم در مقادیر کم نیتروژن بطور معنی دار بیشتر از سطوح بالای نیتروژن بود. با توجه به موارد ذکر شده آزمایش اخیر با هدف تاثیر زمان به خاک دهی برخی گیاهان کود سبز  بر ویژگی های خاک و رشد اولیه گیاهچه های گندم انجام شد.

Keywords:

کود سبز , زمان به خا کدهی , محتوای نیتروژن , ماده آلی خاک , رشد اولیه گندم