اثربخشی زوج درمانی رفتاری- ارتباطی بر تعارضات زناشویی و عملکرد خانواده در زوج های شهر اهواز ۱۳۹۹

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی زوج درمانی رفتاری و ارتباطی بر تعارضات زناشویی و عملکرد خانواده زوجهای شهر اهواز بود. روش پژوهش حاضر شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری زوج های مراجعه کننده به مرکز مشاوره در شهر اهواز بودند. درمیان آن ها ۳۰زوج با روش نمونهگیری در دسترس طبق فراخوان انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه گمارده شدند. برای جمع آوری داده ها از ابزار تعارضات زناشویی وسنجش خانواده استفاده شد. یک گروه آزمایش زوج درمانی رویکرد رفتاری- ارتباطی طی ۸ جلسه ۲ ساعته دریافت کردند و گروه دیگر هیچ درمانی دریافت نکردند و پس از اتمام برنامه درمانی پس آزمون اجرا گردید. داده ها با ا آزمون تحلیل واریانس تک متغیری و چند متغیری صورت گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که زوج درمانی به شیوه رفتاری- ارتباطی بر کاهش تعارضات زناشویی و عملکرد خانواده موثر بود.

Keywords:

زوج درمانی رفتاری , ارتباطی , تعارضات زناشویی , عملکرد خانواده