مکانیسم فیلترهای زیستی در مزارع مدار بسته

در مزارع پرورش ماهی کاهش کیفیت آب مصرفی مهمترین عامل محدود کننده تولید میباشد. در سیستم های مدار بسته، آب استخرهای پرورشی پس از تصفیه دوباره برای استفاده آبزیان مهیا میشود، این فرایند علاو بر کاهش قابل ملاحظه آب مصرفی، شرایط مکانیزاسیون مراکز پرورشی را نیز فراهم می آورد. یکی از مهمترین معایب سیستمهای مدار بسته کنونی، بالا بودن سرمایه گذاری در آنها است و این مسئله، کاربرد این سیستمها را محدود ساخته است. بیوفیلترها از بخشهای خیلی مهم و هزینه بر این سیستم ها هستند، به طوری که انتخاب نوع بیوفیلتر، در موفقیت تکنیکی و اقتصادی سیستم مدار بسته بسیار حائز اهمیت است. صافی زیستی یک راکتور شیمیایی است که قادر است ترکیبات مضر موجود در آب را به ترکیبات بی ضرر تبدیل کند. فیلترهای زیستی انواع مختلفی دارند که برای حذف موادی نظیر (آمونیاک، فسفات، نیترات، COD، BOD، دی کلرومتان، ذرات جامد معلق، مواد بودار در آب آشامیدنی) مورد استفاده قرار میگیرند. در حقیقت فیلترهای زیستی محیطی مناسب برای رشد نوع خاص و مورد نیاز میکروارگانیسم را ایجاد میکنند. هدف: طرحهای پرورش ماهی یکی از فعالیتهای انسانی است که می تواند بر کیفیت آب رودخانه ها اثر منفی بگذارد. بنابراین کاهش آلودگی آب خروجی مزارع پرورش ماهی از اهمیت فراوانی برخوردار میباشد. در این پژوهش بهمنظور کاهش آلودگی آب خروجی، فیلترهای گوناگونی مورد بررسی قرار گرفت. یکی از مشکلاتی که این فیلترها ممکن است بهوجود آورند، کاهش کیفیت آب بهوسیله مواد استفاده شده در آنها میباشد که این مقاله بررسی مکانیسم فیلترهای زیستی بر تغییر کیفیت آب خروجی مزارع مدار بسته میپردازد.

Keywords:

فیلترهای زیستی , مزارع مدار بسته , بیوفیلترها , کیفیت آب , مزارع پرورش ماهی