توسعه راهبردی گردشگری شهر اصفهان

از اصفهان به عنوان یکی از کهن ترین شهرهای ایران یاد شده است که با دارا بودن میراث فرهنگی ارزشمند و مجموعه ای ازآثارشگفت انگیز طبیعی،ازتوان بالقوه ی فراوانی درزمینه ی توسعه ی صنعت گردشگری برخوردار می باشد، لیکن تاکنون این شهر نتوانسته به جایگاه واقعی خود در عرصه جذب گردشگران دست یابد و هنوز تا رسیدن به استانداردهای منطقی برای ورود انبوه گردشگران و اقامت طولانی مدت آنان در شهر اصفهان، راه درازی در پیش است.پژوهش حاضر توصیفی – تحلیلی می باشد و با هدف کاربردی تدوین گردیده. برنامه ریزی راهبردی توسعه گردشگری فرآورده اصلی پژوهش می باشد در این راستا تلاش گردیده تا با بررسی و ارزیابی دقیق کارکرد و وضعیت موجود گردشگری شهر اصفهان، پتانسیل ها،قابلیت ها و کمبود های موثر در مسیر پیش روی این صنعت شناسایی، راهبردها و راه حل های مناسب جهت شکوفایی هرچه بیشتر گردشگری در این شهر تاریخی تدوین گشته و نقشه راه توسعه صنعت گردشگری ترسیم گردد. به این منظور سنجش وضعیت محدوده مورد مطالعه به روش SWOT انجام و ارزیابی ها به روش دلفی صورت گرفته است.در کلیه مراحل ارزیابی و تحلیل، جهت مشارکتی کردن پژوهش از نظرات سه گروه مردم،مسئولان و گردشگران استفاده شده است. نتایج نشان دهنده آن است که راهبردهای قابل قبول در برنامه ریزی گردشگری، در اولویت اول راهبردهای محافظه کارانه است و راهبردهای تهاجمی در اولویت دوم برنامه ریزی قرار می گیرد.پس از اولویت بندی راهبرهای اولیه،راهبرد محافظه کارانه ی۳ WO با بیشترین امتیاز بهترین راهبرد در توسعه گردشگری می باشد که بدین ترتیب با ایجاد تسهیلات در زمینه صدور ویزا و روادید برای گردشگران می توان موجب تسهیل امور سفر به شهر اصفهان و در نتیجه افزایش تعداد گردشگران گشت.

Keywords:

مدیریت شهری , برنامه ریزی راهبردی , گردشگری , SWOT