امکان سنجی تبدیل خیابان شهری به پیاده راه با تاکید بررویکردگردشگری (نمونه موردی: خیابان طالقانی بروجن)

امروزه صنعت گردشگری به عنوان یک صنعت پیشرو در جهان توسعه فراوان یافته است .پیاده راه های شهری یکی از فضاهای مهم شهری اند که علاوه براینکه محل تعاملات اجتماعی و گذراندن اوقات فراغت شهروندان می باشند، مورد توجه خاص گردشگران امروزی هم هستند و بسیاری از کشورها با بهره گیری از فاکتورهای جذب توریسم همچون محورهای پیاده به تقویت حرکتهای توریستی خود پرداخته اند. در این پژوهش سعی بر آن است که در خیابان طالقانی بروجن (از میدان شهید ناغانی تا میدان مرکزی ) قابلیت ایجاد شبکه پیاده راه با رویکرد گردشگری شهری را مورد سنجش قرار دهیم.روش تحقیق توصیفی - تحلیلی و از حیث هدف کاربردی می باشد ، داده ها با استفاده از متون ، منابع و اسناد کتابخانه ای و مطالعات میدانی صورت گرفته جمع آوری شده است. همچنین روش تحلیلی مورد استفاده در پژوهش ماتریس IEF می باشد. به نظر می رسد که این محور امکان تبدیل شدن به پیاده راه را دارد همچنین اثرات مثبت انکار ناپذیری بر جذب گردشگری داشته و از عوامل مهم جذب گردشگر می باشد.

Keywords:

خیابان شهری , گردشگری شهری , پیاده راه , پیاده راه گردشگری , خیابان طالقانی بروجن