مطالعه ی کاربردهای سطوح حداقل در معماری بلندمرتبه ها

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 479

This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICRSIE06_135

تاریخ نمایه سازی: 8 اسفند 1400

Abstract:

ساختمانهای بلند به عنوان یکی از موثرترین راهکارها جهت پاسخ دهی به چالش های پیش روی توسعه کلان شهرها در دهه های اخیر مطرح شده است. امروزه رفتار ساختمان به موضوع مهمی برای معماران بدل شده است و آنها به مرور به سمت سنجش خردمندانه و تحلیل رفتار ساختمان نسبت به عوامل محیطی گام بر می دارند . مهمترین مساله در بحث طراحی و ایستایی ساختمان های بلند چالش های حاصل از نیروهای جانبی (باد و زلزله) می باشد که افزایش بیش از پیش ارتفاع و کاهش نسبت سطح مقطع به ارتفاع این دست از بناها و نیز استفاده از مواد و مصالح پربازده تر با نسبت وزنی کمتر، سبب شده تا مساله باد به عاملی تعیین کننده در بحث طراحی ساختمان های بلند تبدیل شود. یکی از موثرترین راهکارها برای کاهش تاثیر نیروی جانبی باد در عین حفظ وزن سازه ای پایین جهت تامین راندمان ایستایی بنا در برابر نیروی زلزله، اعمال راهکارهای ایرودینامیکی بر روی فرم ساختمان در مرحله طراحی می باشد. در این میان اهمیت و کاربرد هندسه در دست یابی به این مهم قابل توجه است و از سوی دیگر طبیعت به عنوان منبع الهام انسان در طول قرن ها و مجموعه ای غنی از زیباترین و کارا ترین هندسه ها ، می تواند یکی از مهم ترین منابع این گونه پژوهش ها قرار بگیرد.در پژوهش حاضر با تمرکز بر اهمیت فرم و هندسه و یکپارچگی سازه و معماری به عنوان یک موضوع مهم در کارایی سازه ای و با توجه به اهمیت سازه در ساختمان های بلند ، مطالعه ای درامکان استفاده از ویژگی های سطوح حداقل برای پیشنهاد فرم های سازه ای یکپارچه برای ساختمان های بلند صورت گرفته است . سازه های بدست آمده از سطوح حداقل می توانند برای طراحی انواع مختلفی از سازه ها مانند سازه های بام فعال کششی ، پوسته های فعال فشاری و سیستم های معماری در مقیاس بزرگ راه گشا باشند اما ویژگی های این سطوح برای طراحی بلند مرتبه ها هنوز کاملا شناخته نشده اند . سطوح حداقل همانطور که در سیستم های مختلف طبیعی نیز قابل مشاهده اند ، به دلیل بهره وری ساختاری ، به حداقل رساندن مساحت کلی و توزیع کارآمد مواد ، از پتانسیل بالایی برای استفاده در طراحی ساختمان های بلند برخوردارند. همه ی این عوامل به یک مدل معماری پایدار کمک میکنند . در نتیجه سطوح حداقل ممکن است یک پتانسیل جذاب برای طراحی جایگزین و موثر سازه های مرتفع در آینده ارائه دهند .

Authors

محدثه دارایی

کارشناسی ارشد فناوری معماری بایونیک ، دانشگاه هنر و معماری پارس ، تهران

محمود گلابچی

استاد دانشکده ی معماری پردیس هنر های زیبا دانشگاه تهران ، استاد دانشگاه معماری و هنر پارس ، تهران