تحلیل عدم تعادل و نابرابری فضایی-کالبدی در منطقه ۱۵ شهرداری تهران

یکی از معضلات شهری کشور ما نابرابری های فضایی-کالبدی در سطح شهرهاست که در قالب شاخص های مختلف خود را نشان می دهد که بیشتر بحث نابرابری فضایی به بخش خدمات و زیرساخت ها بر می گردد. نمود بارز این آشفتگی را میتوان در شهر تهران مشاهده کرد. تداوم نابرابری های فضایی و افت کیفیت زندگی در برخی نواحی خرد شهری و نارسایی شیوه های موجود، ضرورت تمهید و اختیار شیوه های متفاوت اما امکان پذیر در برنامه ریزی و مدیریت شهری را مطرح میسازد. منطقه ۱۵ به عنوان یک منطقه حاشیه بیشتر با موضوع عدم تعادل دست به گریبان است. روش بکار رفته در این تحقیق مبتنی بر روش توصیفی – تحلیلی است و جمع آوری اطلاعات نه تنها از طریق مطالعات کتابخانه ای، بلکه میدانی (پرسش گری، مصاحبه و پیمایش) انجام گرفته است. تحلیل اطلاعات جمع آوری شده بیانگر وجود همبستگی معنیدار بین کمبود کاربری های خدماتی و وضعیت اقتصادی اجتماعی ساکنین از یک طرف و هزینه های انجام شده توسط شهرداری در مناطق ۲۲ گانه شهر تهران از طرف دیگر است. نتایج کلی تحقیق نشان دهنده این امر است که وضعیت نسبتا متوسط بر منطقه حاکم است.

Keywords:

تعادل فضایی , کالبد , تهران , منطقه ۱۵ تهران