بررسی میزان اثربخشی به کار گیری ژئوسل در پایدارسازی شیروانی های خاکی در حالت اشباع

پیشرفت صنایع نفتی و پتروشیمی مصالح جدیدی به نام ژئوسنتتیک ها را به مهندسین عمران معرفی کرده است. این مصالح در انواع مختلفی هستند و کاربرد های گوناگونی دارند. یکی از پرمصرف ترین این محصولات ژئوسل ها هستند. در این مطالعه به بررسی میزان اثرگذاری ژئوسل بر پایداری شیروانی های خاکی پرداخته می شود. روش پژوهش مدل سازی عددی با استفاده از روش اجزای محدود است. برای یافتن میزان اثرگذاری ژئوسل بر پایداری شیروانی های خاکی و انتخاب بهترین حالت قراردادن ژئوسل ،شیروانی خاکی را در دو حالت اشباع و خشک تحت اثر بارگذاری های ۱۰ کیلونیوتن قرارداده و با دو نوع خاک مختلف سلول های داخل ژئوسل را پر می کنند سپس تاثیر نوع خاک های پرکننده را نیز مورد ارزیابی قرار می دهند. مدول الاستیسیته خاک های پرکننده را نیز ۳۰۰ و ۹۰۰ کیلونیوتن بر متر مربع، زاوبه شیب شیروانی خاکی را ۴۵ درجه و طول ژئوسل ها را ۵ و ۸ متر در نظر گرفته ایم. سپس شیروانی خاکی را با کمک نرم افزار پلکسیس دو بعدی تحلیل نمودیم. با توجه به نتایج به دست آمده مشخص شد. تراکم، نوع خاک، مقاومت و طول ژئوسل در مباحث پایداری از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند. با افزایش مقاومت ژئوسل و درگیری بیشتر بین خاک و ژئوسل پایداری افزایش می یابد همچنین حضور ژئوسل باعث کاهش جابجایی و نشست در زیر ژئوسل شده و چسبندگی را افزایش می دهد. همچنین ، ظرفیت باربری تا ۳ برابر بیشتر می شود.

Keywords:

شیروانی خاکی , ژئوسل , روش اجزای محدود , خاک اشباع