بلندمرتبه سازی بر مبنای تحلیل سلسله مراتبی فازی (مطاله موردی:منطقه یک تهران)

هر مقاله در آذرماه سال ۱۴۰۰ مجوز ساخت ساختمان های بلند مرتبه در کلان شهر تهران دوباره صادر شد. کنترل ساخت وسازها، کنترل گسترش افقی شهر، بهره وری بهینه از زمین، ایجاد ارزش افزوده در بافت های ناکارآمد، امکان حفظ باغ ها و فضای سبز شهری، جلوگیری از پراکنده سازی بلندمرتبه در سطح شهر و هدایت آن به محورها و پهنه های مناسب بلندمرتبه و با رویکرد برنامه ریزی در شهر و بر اساس اصول شهرسازی، اهداف مصوبه مکان یابی و ضوابط و مقررات ساخت بناهای بلندمرتبه در تهران شد. آگاهی از ضوابط و معیارهای محل ساخت این سازه های مرتفع باعث به حداقل رساندن تخریب محیط زیست و خسارت جانی و مالی ناشی از حوادث ناگوار مانند زلزله و استفاده هوشمندانه از علم مکانیابی در تصمیم گیری است. در این مقاله با استفاده از روش اسنادی و میدانی ۱۷ شاخص و معیار در سه گروه شامل کالبدی- فضائی، کیفیت محیطی و اقتصادی، تعیین گردید. پرسشنامه مقایسات زوجی با نظر اساتید طراحی شد و خبرگان متخصص در این زمینه معیار و زیرمعیارها را مورد مطالعه مقایسات زوجی قرار دادند. وزندهی با کمک روش تحلیل فرآیند سلسله مراتبی فازی و تلفیق و روی هم گذاری لایه ها در نرم افزار arc gis صورت پذیرفت و سپس اولویت بندی پهنه های مذکور در سطح منطقه یک تهران به عمل آمد.

Keywords:

مکانیابی ساختمان های بلندمرتبه , سیستم اطلاعات جغرافیایی , تحلیل سلسله مراتبی فازی (fuzzy AHP) , منطقه یک تهران