بررسی میزان زنده مانی تاکی زوئیت های توکسوپلاسما گوندی در فرآیند پنیرسازی سنتی لیقوان با غلظت های مختلف در مدت زمان ۲۴ ساعت

توکسوپلاسما گوندیعامل ایجادکننده بیماری توکسوپلاسموزیس، یک انگل اجباری داخل سلولی حیوانات خونگرم می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی میزان زنده مانی تاکی زوئیت های توکسوپلاسما گوندی در فرایند پنیرسازی سنتی لیقوان با غلظت های مختلف در مدت زمان ۲۴ ساعت بود. برای این منظور ابتدا ۲ لیتر شیر تازه گوسفند از مراکز جمع آوری شیر تهیه و به آزمایشگاه منتقل شد. سپس تعداد ۱۰۷x۸ انگل توکسوپلاسما گوندی سوش RH و سپس مایه پنیر یا رنت به شیر اضافه گردید. پس از آبگیری کامل پنیر، برش هایی ایجاد کرده و در ظروف جداگانه حاوی غلظت های مختلف نمک طعام شامل ۴، ۸، ۱۲، و ۱۶ درصد در مدت زمان های ۲۴ ساعت با سه بار تکرار قرار داده شد. بعد از مدت زمان های ذکر شده، هریک از پنیر لیقوان تیمار شده کاملا با PBS هموژن شده و به مدت ۵ دقیقه با دور ۲۰۰۰ سانتریفیوژ و رسوب حاصله به صورت داخل صفاقی با سه بار تکرار به ۳ سر موش تزریق شد و هم زمان مقداری از پنیر لیقوان تیمار شده به صورت خوراکی به هریک از موش ها خورانده شد. میزان زنده مانی تاکی زوئیت های توکسوپلاسما گوندی از طریق مرگ ومیر موش ها ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که میزان زنده مانی موش ها در غلظت های ۱۲ و ۱۶ درصد در مدت زمان ۲۴ ساعت ۱۰۰درصد بود. همچنین در غلظت ۴ درصد در مدت زمان ۲۴ ساعت، بیشترین میزان مرگ ومیر موش ها مشاهده گردید که نشان دهنده زنده ماندن انگل در این غلظت و مدت زمان می باشد. نتایج این مطالعه نشان داد که جهت غیرفعال سازی تاکی زوئیت های توکسوپلاسما گوندی احتمالی در شیرهای آلوده مورداستفاده در صنعت پنیرسازی سنتی لیقوان، بهتر است پنیر تهیه شده را در غلظت های نمک ۱۲ درصد و ۱۶ درصد در مدت زمان بیش از ۲۴ ساعت قرار داد.

Keywords:

Toxoplasma gondii , Tachyzoites , Milk , Cheesee , توکسوپلاسما گوندی , تاکی زوئیت , شیر , پنیر