بررسی و تحلیل ارایه تشخیص در سروده های قیصر امین پور

سروده های قیصرامین پورکه درهشت مجموعه شعری گردامدند سروده هایی زنده، جادارو پویا هستند. سروده هایی که عناصرطبیعت درآ ن زبان به گفتگو بازمی کنند صف ت انسانی یا حالات انسانی به اشیا،، پدیده های طبیعت ومفاهیم انتزاعی رسوخ می کنند وبه گونه ای هم زاد وهم نفس با انسان ظهوری تشخیص معاینه دارند تشخیص یا جاندارپ اری به موعی با تفکر کودک پیش عملیات هماهنگی دارد. اگرکودک درسنین قبل ازهفت سالگی همه چیز را جاندارمی پندارد، دراینجا شاعردرشعر کودکی خود بازگشت می کند و تجلی این بازگشت گاهی به صورت جاندارپنداری یا تشخیص متجلی می شود. نویسندگان این مقاله با بررسی آ رایه تشخیص درسروده های قیصرامین پوربه این نتایج دست یافته اند ا . یکی از پر کاربردترین آرایها درسروده های قیصرامین پور، آرایئه تشخیص است. ۲ .آرایه تشخیص درسروده قیصرامین پور، بیشتر با آرایه مراعات نظیرهمراه می شود. ۳ . در دو دفترشعری به قول پرستو و مثال چشمه، مثل رود شاعراز زنده شدن طبیعت در بهار بهره می گیرد تا این ویژگی را به پدیده ها طبیعت نسبت دهد. ۴ . دومجموعه شعری به گلها همه آفتاب گردانندو تنفس صبح،~ بیشترین موارد آ رایئه تشخیص را به خوداختصاص داده اند .از میان پدیده ی طبیعت زمین، آسمان و باد وازمیان مفاهیم انتزاعی؟ دل و عشق بیشترین موارد آ رایه تشخیص را دار

بررسی و تحلیل ارایه تشخیص در سروده های قیصر امین پور Keywords:

تشخیص , قیصرامین پور , شعر , کودکی