نقش مهارت زبانی اولیه در یادگیری واژگان بین فراگیران زبان خارجی

در فرایند یادگیری زبان دوم، یادگیرندگان با مشکل حاد فراموشی دانش زبانی آموخته مواجه می شوند. هنگامی که آموزش رسمی پایان می یابد و مدتی از زمان دوم استفاده نمی شود، آنان مطالب آموخته شده را فراموش می کنند. این امر بیشتر در واژگان زبان دوم بخصوص واژگان تولیدی رخ می دهد. علاوه بر این، مهارت زبانی اولیه قبل از شروع فرسایش چه بسا از فرسایش جلوگیری کند. این تحقیق به طور خاص، تاثیر مهارت زبانی اولیه را بر فرسایش به یادسپاری دانش واژگانی تولیدی - پذیرشی اسم های فراگرفته شده، بررسی کرده است. افراد آزمودنن ۶۰ دانشجوی سال اول مترجمی و ادبیات زبان انگلیسی بودند. در پایان ترم، مهارت زبانی اولیه و فراگیری اسم های فراگرفته شده در درس خواندن و درک مفاهیم ۲ این افراد سنجیده شد. فرسایش به یاد سپاری دانش واژگانی تولیدی – پذیرشی این اسم ها با آزمونی ارزیابی شد که بر مبنای آزمون سطوح واژگان (نیشن، ۱۹۸۳،۱۹۹۰، لوفر و نیشن ۱۹۹۵) طراحی شده بود. بعد از تعطیلات تابستان و در ابتدای ترم پاییز، آزمون واژگانی تولیدی – پذیرشی مجددا به جامعه مورد تحقیق داده شد تا فرسایش به یاد سپاری اسم های فراگرفته شده در این مدت اندازه گیری شود. به منظور بررسی سه فرضیه این تحقیق، از فرایند آماری ANOVA repeated measure استفاده شد. به طور کلی، دانش واژگانی پذیرشی بیشتر از دانش واژگانی تولیدی در مقابل فرسایش مقاوم بود. همچنین صرف نظر از دانش واژگانی تولیدی - پذیرشی، افراد آزمودنی دارای مهارت زبانی بالاتر، کمتر از دیگران، اسم های انگلیسی فرا گرفته شده را فراموش کردند. اما مهارت زبانی اولیه افراد آزمودنی بر میزان فرسایش به یادسپاری دانش واژگانی پذیرشی در مقایسه با دانش واژگانی تولیدی تاثیر معنی داری نداشت.

Keywords:

مهارت زبانی , واژگان تولیدی , واژگان پذیرشی , فرسایش زبان , به یاد سپاری زبان