سنجش مولفه های موثر بر سرمایه اجتماعی در سکونتگاه های روستایی (مطالعه موردی: سکونتگاه های روستایی دهستان اسالم)

سرمایه اجتماعی یکی از مفاهیم جدید در حوزه اجتماعی و جامعه­شناسی است که به طور گسترده توسط محققان و پژوهشگران در رشته­های مختلف مورد استقبال قرار گرفته است. سرمایه اجتماعی با مولفه هایی، همچون: اعتماد، مشارکت، انسجام و آگاهی مرتبط است و به پیوندها و ارتباطات میان اعضای یک شبکه به عنوان منبع باارزشی اشاره دارد که با خلق هنجارها و اعتماد متقابل، موجب تحقق اهداف می­شود و زمینه مناسبی برای بهره وری سرمایه انسانی و فیزیکی و راهی برای نیل به موفقیت ایجاد می­کند. روش تحقیق توصیفی - تحلیلی است و جمع­آوری اطلاعات با استفاده از روش میدانی و پرسشنامه صورت گرفته است. برای آزمون فرضیات از آزمون­های t و رگرسیون استفاده شده است. نتایج آزمون­ها نشان می­دهد میانگین سرمایه اجتماعی در سطح ۱۵ روستای مورد مطالعه برابر با ۲۹/۳ است؛ به عبارت دیگر سطح سرمایه اجتماعی در دهستان اسالم در سطح متوسطی قرار دارد. میانگین سرمایه اجتماعی در زنان ۱۶۹/۳ و در مردان ۳۳۶/۳ است؛ یعنی میانگین دو جامعه با هم برابر است و تفاوتی در میانگین سرمایه اجتماعی بین زنان و مردان وجود ندارد. بالاترین اثر بر شکل­گیری سرمایه اجتماعی در بین مولفه ها، مربوط به مشارکت اجتماعی با میزان Beta، ۴۷۷/۰ است؛ به عبارت دیگر این مولفه ۷/۴۷ درصد تغییرات سرمایه اجتماعی را تبیین می­کند؛ در عین حال کمترین میزان را آگاهی اجتماعی با ۱۴۵/۰ داراست.

Keywords:

سرمایه اجتماعی , انسجام اجتماعی , مشارکت اجتماعی , اعتماد اجتماعی , آگاهی اجتماعی , دهستان اسالم