امروزه زندگی شهری ونظام اجتماعی موجود در شهرها و به تبع آن دوری از طبیعیت و جایگزینی همزیستی طبیعت با
ساختار زندگی مدرن، تبعاتی را برای انسان داشته است. فقدان امکانات اولیه مناسب، عدم اطلاع رسانی و فقدان تفکر
منسجم در تنظیم ساختار معماری از دیدگاه زیست محیطی، از جمله مشکلات پیش رو به شمار می آید. همچنین عدم
توجه به منابع و مدیریت نامناسب انرژی از جمله پیامدهای مخربی در ساخت و ساز است که می توان با شناخت بهتر
اصول
پایداری و حفظ منابع انرژی از این آسیب ها کاست .
پژوهش حاضر با بهره گیری از علوم میان رشته ای به بررسی تامین آب مصرفی بنای معماری با نگرش معماری پایدار
و از طریق جمع آوری آب باران و
تصفیه آب های خاکستری می پردازد. هدف از این پژوهش ارائه مکانیسمی برای
استفاده مجدد از آبهای خاکستری و جلوگیری از هدر رفت آبهای جاری و نزولی است. روش تحقیق از نوع توصیفی
تحلیلی بوده و در زمره تحقیقات کاربردی قرار می گیرد. چرا که با استفاده از مطالعات کتابخانه ای که هدف آن توصیف
پدیده ها و مفاهیم مرتبط با تحقیق میباشد بررسی می شود. بدین سبب روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای در
نظرگرفته شده است.