تحلیل روایی داستان تارابی بر اساس نظریه ژپ لینت ولت

تاریخ جهانگشای جوینی به دلیل زبان و شیوه بیان منحصربه ­فرد نویسنده از دیگر نوشته ­های تاریخی متمایز شده است. مقصود نویسنده، گزارش کشورگشایی­ ها و فتوحات لشکر مغول است، اما در متن و بطن اثر، داستان­ها و روایت­ هایی دیده می ­شود که می ­توان در آن ها بسیاری از ویژگی­های ساختار داستان­ها را به شیوه روایی و با ذکر جزئیات مشاهده کرد. «ذکر خروج تارابی» یکی از روایت­های کوتاهی است که در تاریخ جهانگشای جوینی آمده است و بسیاری از ویژگی­های ساختاری روایت و داستان از جمله وضعیت آغازین، وضعیت میانی و وضعیت پایانی را دارد. همچنین به نظر می­ رسد، نویسنده با به­ کارگیری گونه ­های خاص روایت کوشیده است، مخاطب را با خود همراه سازد که می­تواند تاثیر بسزایی در پذیرش وقایع از سوی او داشته باشد. در این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی و به­ کارگیری نظریه منتقد فرانسوی، «ژپ لینت ولت»، به بررسی داستان «تارابی» پرداخته ­ایم. آنچه در پایان این پژوهش به دست آمد، نشان می­دهد که «ذکر خروج تارابی» یک روایت کامل است و با گونه روایتی ولت مطابقت دارد و جوینی اگرچه یک تاریخ­نگار است، ولی در این قسمت از تاریخ خود در نقش یک راوی با به­ کارگیری زاویه دید بیرونی و دانای کل، از پس روایت یک داستان با تمام مختصات داستانی برآمده است و توانسته فضای داستان و روایت را با گونه روایتی متناسب با وقایع و به­صورت تلفیقی (گاه همسان و گاه ناهمسان) برای خواننده ترسیم ­کند و او را با خود همراه سازد.    

Keywords:

تاریخ , جهانگشای جوینی , تارابی , گونه­ های روایی , ژپ لینت ولت