نگرش نسبت به پیامدهای طلاق و تاثیر آن بر تمایل زوجین جوان به طلاق در شهر تهران

پیامدهای طلاق و ارزیابی افراد از زندگی­های بعد از طلاق می­تواند تمایل جوانان به طلاق را تحت تاثیر قرار دهد. هدف مقاله حاضر آزمون این فرضیه است: هرچه نگرش و تصور از پیامدهای طلاق مثبت باشد، تمایل و گرایش جوانان به طلاق افزایش خواهد یافت. برای آزمون این فرضیه از داده­های پیمایش طلاق جوانان که در سال ۱۳۹۳ از ۷۲۰ جوان متاهل در شهر تهران گردآوری شد، استفاده گردیده است. نتایج بررسی نشان داد حدود یک پنجم جوانان متاهل مورد بررسی تمایل زیادی به گرفتن طلاق دارند. این افراد عمدتا تصور و ارزیابی مثبتی از پیامدها و زندگی بعد از طلاق دارند. نتایج تحلیل چندمتغیره نشان داد که علاوه بر شاخص نگرش نسبت به پیامدهای طلاق، متغیرهایی نظیر میزان دینداری، وضعیت اشتغال، پایگاه اقتصادی و اجتماعی و جنسیت تاثیر معناداری بر میزان تمایل جوانان به طلاق داشته­اند. بطور کلی، این متغیرها حدود یک سوم واریانس متغیر وابسته را تبیین کرده­اند و در این میان، اثر نگرش و تصور پیامدها و زندگی بعد از طلاق، قوی­تر از سایر متغیرها بوده است. بدین ترتیب، اینکه زوجین جوان چه تصور و نگرشی نسبت به پیامدها و زندگی بعد از طلاق داشته باشند، می­تواند تصمیم­گیری آنها برای طلاق را به شدت تحت­تاثیر قرار دهد. از این رو، آگاه­سازی جوانان نسبت به پیامدهای طلاق و مسائل و مشکلات بعد از طلاق می­تواند در کاهش تمایل آنها به طلاق اثرگذار باشد.

Keywords:

واژگان کلیدی: پیامدهای مثبت طلاق , پیامدهای منفی طلاق , آسیب های اجتماعی , تمایل به طلاق و جوانان