نتایج جنگل کاری درختان اکالیپتوس در سامانه های پخش سیلاب مطالعه موردی: ایستگاه آبخوان داری کوثر/ فسا/ ایران

ایستگاه تحقیقات آبخوانداری کوثر سال ۱۳۶۱ به منظور مدیریت آبخوان و اهداف آموزشی و ترویجی، در دشت گر بایگان فسا، ارتفاع ۱۱۴۰ متر بالاتر از سطح دریا و با شرایط آب و هوایی خشک، در ۱۹۰ کیلومتری جنوب شرقی شیراز، بنا گردید. ۱۳ سامانه گسترش سیلاب به وسعت ۲۲۰۰ هکتار طی سال های ۱۳۶۱ تا  ۱۳۸۲ برای تغذیه مصنوعی آب های زیر زمینی طراحی و ساخته شد. گونه های اکالیپتوس و آکاسیا به دلیل مقاومت به خشکی، انعطاف پذیری در شرایط زیست محیطی سخت و استفاده از چوب و سایر محصولات جانبی برای جنگل کاری در این منطقه خشک، انتخاب شد. نتایج آزمایش های سازگاری در این منطقه نشان داد که E. microteca و A. salicina، A. victoriae، E. oleosa و E. camaldulensis با بقای بیش از ۸۰ درصد در ایستگاه بسیار موفق بودند. بررسی ظرفیت ذخیره کربن در این منطقه جنگل کاری شده با گونه های اکالیپتوس و آکاسیا سالانه ۸/۷ تن در هکتار با استفاده از قطع و توزین گیاهان و اندازه گیری کربن آلی در آزمایشگاه اندازه گیری شد. متوسط بیوماس خشک بر روی سطح درختان E. camaldulensis در این منطقه طی دوره رشد (۱۶ سال)، ۰۷/۲۴۷ تن در هکتار محاسبه شد، که ۶۶/۱۳۶ تن مربوط به چوب تنه، ۶۲/۷۲ تن شاخه و برگ و ۹۴/۳۹ تن پوست بود. دوره گل دهی گونه اکالیپتوس در این منطقه دو بار در سال است و گرده و شهد گل در مدت طولانی سال برای زنبورداری و تولید عسل در دسترس است. متوسط عسل تولید شده در ایستگاه ۱۱ کیلوگرم در هر کندو برآورد شده است. علاوه بر این، جنگل کاری به دلیل زیبایی چشم انداز جنگل در یک منطقه بیابانی باعث جلب توریست ها به خصوص در چهار ماه سال شده است. این نتایج نشان دهنده اثرات مفید کاشت درختان اکالیپتوس در این طرح آبخوانداری است.

Keywords:

Eucalyptus , Acacia , Aquifer Management , Fasa , Iran , آبخوان داری , اکالیپتوس , آکاسیا , ایران , فسا