مقایسه روش های تجزیه مولفه های اصلی (PCA) و تجزیه تشخیصی مولفه های اصلی (DAPC) در بررسی ساختار جمعیتی نژادهای اسب آخال تکه، عرب و کاسپین با استفاده از اطلاعات ژنومی
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 189
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JASR-13-3_010
تاریخ نمایه سازی: 17 اسفند 1400
Abstract:
ابداع روشهای تعیین ژنوتیپ با توان بالا و مقرون به صرفه طی سالیان اخیر، امکان ارزیابی ساختار ژنتیکی و ارتباط میان جمعیتهای یک گونه را با استفاده از اطلاعات ژنومی فراهم ساخته است. بررسی ساختار جمعیتی بر اساس نشانگرهای گسترده در سطح ژنوم، اطلاعات ارزشمندی در ارتباط با روابط تکاملی و دستهبندی زیرجمعیتها فراهم میکند. هدف از این تحقیق مقایسه دو روش تجزیه مولفههای اصلی (PCA) و تجزیه تشخیصی مولفه های اصلی (DAPC) در بررسی ساختار و روابط بین جمعیتی سه نژاد اسب موجود در منطقه خاورمیانه شامل آخالتکه، عرب و کاسپین بود. به این منظور از دادههای ژنومی بدست آمده از آرایههایIllumina ۵۰K SNP Beadchip در ۶۱ نمونه از این نژادها استفاده شد. این تحقیق با همکاری پروژه کنسرسیوم تنوع ژنتیکی اسب (EGDC) انجام شد و کدهای مورد نیاز برای آنالیز دادهها در نرمافزار R تهیه شدند. نتایج حاصل نشان داد که در هر دو روش ۸/۱۰ درصد واریانس توسط دو مولفه اول توجیه میشود و هر دو روش سه جمعیت را جدا از هم خوشهبندی کردند. معیار ارزیابی تعداد بهینه خوشهبندی برای روش DAPC، معیار اطلاعات بیزی (BIC) بود که تعداد K=۳ بهترین نتیجه را با کمترین BIC نشان داد. روش DAPC نسبت به روش PCA با نتایج بهتری همراه بود .در تعیین شمار بهینه K بهتر از روش PCA عمل کرد و تصویر بهتری از ارتباط بین افراد ارائه داد. همچنین در انتساب افراد به گروههای خود هر دو روش صحت بسیار خوبی ارائه دادند. در مجموع نتایج این تحقیق نشان میدهد با وجود اینکه نتایج تحقیقات گذشته این سه جمعیت را که مربوط به منطقه خاورمیانه هستند در یک خوشه از درخت همسایگی قرار میدهند، ولی با توجه به نتایج این پژوهش و با استفاده از روشهای مورد استفاده در این تحقیق، سه نژاد به صورت مجزا گروهبندی میشوند و DAPC میتواند تصویر بهتری از روابط بین جمعیتی در نژادهای اسب ارائه دهد.
Keywords:
Authors
نسرین بابایی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
عباس رافت
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
محمدحسین مرادی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اراک، اراک، ایران.
محمد رضا فیضی درخشی
گروه کامپیوتر، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :