اثرات تغذیه سیلیکون در بهبود تنش اکسیداتیو گیاه کلزا تحت تنش شوری در کشت هیدروپونیک

سیلیکون دومین عنصر فراوان در خاک و پوسته زمین بوده و عنصری ضروری برای دیاتومهها و گیاهان راسته دم اسبیان و عنصری شبه ضروری برای رشد گیاهان عالی است. این عنصر در برگها، ساقه و پوست دانه گیاهان ته نشین شده و سبب تخفیف تنشهای زیستی مانند آلودگیهای قارچی و تسکین تنشهای غیرزیستی نظیر خشکی، سمیت فلزات سنگین و شوری میشود. یافتهها نشان داد که شوری سبب کاهش برخی از شاخصهای رشد گیاهان نظیر وزن تر و خشک ریشه و بخش هوایی و سطح برگ شد که می بایست به میزان زیادی به انباشتگی یونهای سمی سدیم و کلر و افت شدید غلظت عنصر معدنی ضروری پتاسیم، در این گیاهان مربوط باشد. همچنین کاهش جذب آب در گیاهان تحت شوری با تغییرات گیاه برای حفظ آب مانند کاهش شدید تعرق نشان داده میشود که خود ممکن است موجب کاهش رشد گیاهان شده باشد. شوری سبب ایجاد تنش اکسیداتیو در گیاهان گردید که در افزایش فعالیت آنزیمهای کاتالاز، پراکسیداز منعکس است. تغذیه سیلیکون توانست اثرات زیانبار شوری را در کاهش رشد گیاهان از طریق به حداقل رساندن انباشتگی یونهای سمی سدیم و کلر و افزایش جذب عنصر ضروری پتاسیم بهبود دهد. لذا تغذیه سیلیکون تحت شوری سبب افزایش نسبت انتخاب پتاسیم به سدیم شد و تنش اکسیداتیو را کاهش داد که افزایش تعرق با تغذیه سیلیکون ممکن است نشان دهنده بهبود جذب آب و تخفیف تنش شوری از این طریق باشد.

Keywords:

سیلیکون , شوری , کلزا , تنش اکسیداتیو , ارتباطات آبی و کشت هیدروپونیک