بررسی نظارت همگانی در مدیریت شهری با برنامه ریزی استراتژیک به منظور بهبود عملکرد

خلاصه شهرداری با مشارکت دهی شهروندان در فرایند مدیریت شهری و اعطای نقش مشورتی و نظارتی به آنان، توانسته است طی سالهای اخیر بستر سازی مناسبی را جهت مشارکت معنادار شهروندان در تصمیم گیری های شهری ایجاد نموده و در زمینه مدیریت شهری کارآمد، به یکی از شهرداری های موفق جهان تبدیل شود. دستگاه های دولتی بایستی با اجرای طرح های عمرانی و زیربنایی، تحقیقی و آموزشی در قالب وظیفه، برنامه حمایت و هدایت را اجرا نمایند و با ایجاد واحدهای مختلف نظارت و هماهنگی چه جزئی و چه کلی در سطح خرد و کلان در جهت برنامه ریزی هماهنگی و نظارت بر حسن اجرای عملیات را بر عهده داشته باشد. در واقع بازخوردها، سنجش ها، انتقادات، پیشنهادات و تشویق ها و قدردانی های محیطی به عنوان متغیر مستقل بر نوع عملکرد مدیران و میزان این عملکرد از لحاظ بهبود کیفیت آن تاثیرگذار است. لذا باید علاوه بر تعریف شاخص های کیفیت کاری، جهت سنجش بهره وری مدیران نیز مدلی ارائه نماییم. مفهوم مدیریت شهری با توجه به سلیقه ها، ادراک افراد و همچنین اقتضای سیاسی - اجتماعی زمان های مختلف معانی متفاوتی دارد. نظارت همگانی به عنوان فرایندی مهم و حیاتی که ضامن بقا و تحقق اهداف جامعه است، مبتنی بر مسئولیت دهی به شهروندان در جهت شناسایی نیازها و پالایش نواقص و نارسایی های مدیریت شهری است. به بیان دیگر، رفع نیازهای خدماتی جامعه و توانمندسازی مدیریت شهری از جمله اهداف عالیه ای است که تحقق آنها جز از طریق تعامل دو سویه با محیط و آگاهی از بازخورد برنامه های شهری در سطح جامعه امکان پذیر نمی باشد. که در این مقاله به بررسی نظارت همگانی توسط شهروندان بر مدیریت شهری می پردازیم.

Keywords:

کلمات کلیدی: شهرداری تهران , نظارت همگانی , مدیریت شهری.