تمایل به بی فرزندی و تک فرزندی در میان زوجین تازه ازدواج کرده در ایران

مقدمه: آگاهی از تمایلات فرزندآوری افراد که نقش کلیدی در پیش بینی رفتارهای آینده باروری دارد، از مهم ترین موضوعات در جوامع با باروری پایین است. هدف مطالعه حاضر بررسی تمایلات باروری زوجین تازه ازدواج کرده در ایران بود. مواد و روش کار: تحقیق حاضر با استفاده از تکنیک تحلیل ثانویه، داده های پیمایش ملی ازدواج در ایران (۱۳۹۷-۱۳۹۶) را مورد تجزیه وتحلیل قرار داد. نمونه مورد تحقیق ۸۹۷۷ نفر از زوجین تازه ازدواج کرده بودند که در مراکز استانی، مورد مصاحبه قرار گرفتند. یافته ها: نتایج حاکی از آن بود که ۲/۱ درصد افراد قصد بی فرزندی و ۱۶/۹ درصد نیز تمایل به تک فرزندی دارند. مهم ترین دلایل قصد بی فرزندی، هزینه های اقتصادی فرزندان و عدم علاقه به فرزند عنوان شده است. قومیت یکی از تعیین کننده های اصلی در تمایل به کم فرزندآوری است. بلوچ ها و عرب ها بیش از سایر اقوام تمایل به داشتن فرزندان زیاد دارند و گیلک ها بیشترین تمایل به بی فرزندی و تک فرزندی داشتند. علاوه بر این، تحصیلات، میزان شرکت در مناسک مذهبی، وضعیت اشتغال و مذهب از عوامل تاثیرگذار بر تمایل به کم فرزندی هستند. نتیجه گیری: اگرچه قصد بی فرزندی در سطح پایینی قرار دارد، اما تمایل حدود یک پنجم افراد به کم فرزندآوری با توجه به گسترش تحصیلات عالی و مشکلات اقتصادی جامعه، می تواند تاثیرات منفی بر میزان های باروری در آینده داشته باشد. برای جلوگیری از این موضوع، سیاست گذاران باید سیاست های مصالحه ای و برنامه های مراقبتی فرزندان را در اولویت قرار دهند.

Keywords:

Low fertility , Childlessness , one-child , Fertility intentions , Iran , باروری پایین , بی فرزندی , تک فرزندی , تمایلات باروری , ایران