بررسی اعتماد عمومی به عملکرد دولت سیزدهم در مقابله با کرونا

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 224

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

CPGD01_040

تاریخ نمایه سازی: 20 اسفند 1400

Abstract:

از اسفند ۱۳۹۸ که ویروس ناشناخته کرونا قاطبه کشورهای جهان را در نوردید مرزهای جغرافیایی و انسانی کشورماننیز به شدت متاثر شد. در این میان اعتماد عمومی مردم متاثر از عملکرد دولت ها در مقابله با کرونا دستخوش تغییراتیشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اعتماد عمومی به عملکرد دولت سیزدهم در مقابله با کرونا انجام شده است. قلمرومو ضوعی پژوهش حا ضر در ارتباط با اعتماد عمومی به دولت است. به لحاظ زمانی نیز پژوهش حا ضر از اول مهر تا آخرآبان ۱۴۰۰ انجام شده است. پژوهش حاضر در شهر تهران انجام شد. به لحاظ روشی پیمایشی، به لحاظ ماهیت توصیفیو به لحاظ هدف کاربردی است. جامعه آماری پژوهش تمامی شهروندان بالای ۱۸ سال شهر تهران بودند. با روشنمونه گیری خوشه ای تعداد ۳۸۴ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بوده است. نتایجپژوهش حاضر نشان می دهد اعتماد عمومی به عملکرد دولت در مقابله با کرونا در سطح متوسط به بالا و رضایت بخشیقرار دارد، به طوریکه میانگین سرعت واکسیانه کردن، سرعت ورود واکسن خارجی، افزایش تعداد مراکز تزریق واکسن،بازگشایی به موقع مدارس، برداشتن به موقع محدودیت ها، کنترل مرزها، اطلاع رسانی در زمینه راه های مقابله با کرونا،استفاده درست از تجارب ناموفق گذشته، بهره گیری از ظرفیت های نهادهای مردمی و نظامی و تصمیم گیری به موقع درستاد ملی مقابله با کرونا بالاتر از میانگین نظری (۳) است که نشان می دهد شاخص های ده گانه اعتماد عمومی بهعملکرد دولت سیزدهم در مقابله با کرونا رضایتبخش است. نتیجه اینکه درس گرفتن از تجارب قبلی به همراهتصمیم گیری درست و تعامل درست با مردم و عملکرد سریع در حوزه مقابله با کرونا سطح اعتماد عمومی را به دولتافزایش می دهد. از جمله پیشنهادهای محقق در حوزه سیاست های راهبردی ارائه منشور راهبردی برای مقابله با کرونایا حوادث غیرمترقبه با هماهنگی تمامی دستگاه ها و ارائه اختیارات لازم به استان ها برای تصمیم گیری بهتر در اینزمینه است.

Authors

اسماعیل شیرعلی

استادیار جامعه شناسی، دانشگاه ولایت، ایرانشهر، ایران